مهدی مکارمی
اول اردیبهشت روز بزرگداشت سعدی بود و شاید بد نباشد در آستانه دور دوم انتخابات مجلس، مطلع آغازین کلام، سخنی از این شاعر بزرگ و نامی کشورمان باشد. سعدی علیه الرحمه در یکی از قصیده هایش اینگونه پند می دهد که:
یک نصیحت ز سر صدق جهانی ارزد مشنو ار در سخنم فایده دو جهانی نیست
حاصل عمر تلف کرده و ایام به لغو گذرانیده، به جز حیف و پشیمانی نیست
سعدیا گرچه سخندان و مصالح گویی به عمل کار برآید به سخندانی نیست
این روزها و در آستانه دور دوم انتخابات در شهرهای مختلف استان، شاهد فعالیت های تبلیغاتی و انتخاباتی بسیاری بوده ایم. برخی کاندیداها که پیشتر یا حالا نماینده هستند نطق های آتشین خود در مجلس را بازنشر می کنند و آنانکه حالا می خواهند برای اولین بار حضور در مجلس را تجربه کنند سخنان با آب و تابی به زبان می آورند.
بخشی از این فضای تبلیغی بخاطر نوع فعالیت و وظایف و اختیارات نمایندگان است و تریبون مجلس، جایی است که هم فرصتی را برای اظهارنظر و دیدگاه نمایندگاه فراهم می کند و هم فرصتی برای نقد و پرسش از مسئولان و متولیان امور. در عین حال همین تریبون، از نظر برخی ها ذخیره ای برای تبلیغات روزهای انتخاباتی هم هست!
نطق های آتشینی که از مشکلات خوزستان و دغدغه های مردم و بیکاری و فقر حکایت می کند و کاندیداها با بازنشر آنها می خواهند به مردم بگویند ما اینگونه مدافع حقوق شما بوده ایم و تلاش کردیم ودر نتیجه اعتماد دوباره آنها را جلب کنند.
آنچه در پسِ این تبلیغات و نطق های آتشین در این روزهای پر شور انتخابات ممکن است پنهان بماند که براستی آیا این سخن گفتن ها و نطق کردن ها برای حل مشکلات مردم کافی بوده است؟ اگر آری، پس چرا خوزستان با وجود سهم بالای استان در تولید ناخالص ملی در صدر جدول بیکاری کشور است؟ چرا زیرساخت های ناکافی و ناتمام جاده ای، خوزستان را در رده های بالای تلفات قرار داده است؟ چرا کشاورزان خوزستانی بر خلاف هم صنفان اصفهانی شان برای دریافت خسارات خشکسالی یا معوض کشت، باید پشت در اتاق مدیران به خواهش و التماس بیفتند. چرا دو درصد نفت در میان تغییرات مکرر و هوشیاری دیگر نمایندگان به طرحی بی خاصیت برای خوزستانی ها و دیگر مناطق نفت خیز تبدیل شده است و...
آری، این نطق های نمایندگان دیروز و امروز و فردا، نشانه ی سخندانی و مصالح گویی است اما بقول سعدی، به عمل کار برآید به سخندانی نیست. اتفاقا اثرات فایده های کار و تلاش نمایندگان از دل پستوهای لابی برای گنجاندن ردیف های بودجه ای در بودجه های سالانه و دیدار با وزرا و تعامل با سایر نمایندگان و انسجام در تنظیم و ارتباط با دولتمردان و... نمایان می شود.
ما نمایندگانی که فقط سخندانان خوبی باشند نمی خواهیم. نمایندگانی می خواهیم که عملگرا باشند. از ابتدای ورود به مجلس بدانند می خواهند چکار کنند. بدانند تا پایان دوره نمایندگی شان، چگونه می خواهند در کاهش نرخ بیکاری مردم خوزستان موثر باشند؟ در سیاست های کلان مملکتی و قانونگذاری چه تصمیماتی باید بگیرند تا رنج مردم در تامین معیشت و اقتصادشان کمتر شود؟ و خوزستان را در سیاست های کلان کشور، در برنامه ششم توسعه، در بودجه های سالانه و دیگر طرح ها و لوایح، در چه جایگاهی قراربدهند.
نطق کردن خوب است. از مشکلات مردم در تریبون مجلس سخن گفتن، خوب است اما هم ما شهروندان خوزستانی باید بدانیم و هم کاندیداها باید بدانند که ملاک ارزیابی مان باید، شاخص های توسعه ای در کشور و استان باشد. در پایان دوره نمایندگی، نمایندگان بجای ارائه میزان نطق ها و سخنرانی هایشان و بجای بازنشر آنها، به مردم بگویند که چه تغییری در شاخص های توسعه ای ایجاد شده است.
واقعیت این است که نمایندگان خوزستان در دوره های اخیر، نتوانسته اند انتظارات مردم استان را برآورده کنند و مشکلات موجود در استان نه تنها کمتر نشده بلکه خوزستان در بسیاری از شاخص های توسعه فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی کشور از قافله پیشرفت و توسعه عقب افتاده است.
شاید و فقط شاید نمایندگان ما در مجلس دهم تکانی بخود بدهند و یادشان باشد با پلک بهم زدنی این دوره 4ساله هم تمام خواهد شد. نمایندگان مجلس، یکی از حلقه های مهم زنجیره سیاستگزاری و تصمیم سازی برای استان هستند، اگر عملگرایی پیشه کنند می توان امیدوار بود خوزستان در دوره مجلس دهم روزهای بهتری را تجربه کند.
یک نصیحت ز سر صدق جهانی ارزد مشنو ار در سخنم فایده دو جهانی نیست
حاصل عمر تلف کرده و ایام به لغو گذرانیده، به جز حیف و پشیمانی نیست
سعدیا گرچه سخندان و مصالح گویی به عمل کار برآید به سخندانی نیست
این روزها و در آستانه دور دوم انتخابات در شهرهای مختلف استان، شاهد فعالیت های تبلیغاتی و انتخاباتی بسیاری بوده ایم. برخی کاندیداها که پیشتر یا حالا نماینده هستند نطق های آتشین خود در مجلس را بازنشر می کنند و آنانکه حالا می خواهند برای اولین بار حضور در مجلس را تجربه کنند سخنان با آب و تابی به زبان می آورند.
بخشی از این فضای تبلیغی بخاطر نوع فعالیت و وظایف و اختیارات نمایندگان است و تریبون مجلس، جایی است که هم فرصتی را برای اظهارنظر و دیدگاه نمایندگاه فراهم می کند و هم فرصتی برای نقد و پرسش از مسئولان و متولیان امور. در عین حال همین تریبون، از نظر برخی ها ذخیره ای برای تبلیغات روزهای انتخاباتی هم هست!
نطق های آتشینی که از مشکلات خوزستان و دغدغه های مردم و بیکاری و فقر حکایت می کند و کاندیداها با بازنشر آنها می خواهند به مردم بگویند ما اینگونه مدافع حقوق شما بوده ایم و تلاش کردیم ودر نتیجه اعتماد دوباره آنها را جلب کنند.
آنچه در پسِ این تبلیغات و نطق های آتشین در این روزهای پر شور انتخابات ممکن است پنهان بماند که براستی آیا این سخن گفتن ها و نطق کردن ها برای حل مشکلات مردم کافی بوده است؟ اگر آری، پس چرا خوزستان با وجود سهم بالای استان در تولید ناخالص ملی در صدر جدول بیکاری کشور است؟ چرا زیرساخت های ناکافی و ناتمام جاده ای، خوزستان را در رده های بالای تلفات قرار داده است؟ چرا کشاورزان خوزستانی بر خلاف هم صنفان اصفهانی شان برای دریافت خسارات خشکسالی یا معوض کشت، باید پشت در اتاق مدیران به خواهش و التماس بیفتند. چرا دو درصد نفت در میان تغییرات مکرر و هوشیاری دیگر نمایندگان به طرحی بی خاصیت برای خوزستانی ها و دیگر مناطق نفت خیز تبدیل شده است و...
آری، این نطق های نمایندگان دیروز و امروز و فردا، نشانه ی سخندانی و مصالح گویی است اما بقول سعدی، به عمل کار برآید به سخندانی نیست. اتفاقا اثرات فایده های کار و تلاش نمایندگان از دل پستوهای لابی برای گنجاندن ردیف های بودجه ای در بودجه های سالانه و دیدار با وزرا و تعامل با سایر نمایندگان و انسجام در تنظیم و ارتباط با دولتمردان و... نمایان می شود.
ما نمایندگانی که فقط سخندانان خوبی باشند نمی خواهیم. نمایندگانی می خواهیم که عملگرا باشند. از ابتدای ورود به مجلس بدانند می خواهند چکار کنند. بدانند تا پایان دوره نمایندگی شان، چگونه می خواهند در کاهش نرخ بیکاری مردم خوزستان موثر باشند؟ در سیاست های کلان مملکتی و قانونگذاری چه تصمیماتی باید بگیرند تا رنج مردم در تامین معیشت و اقتصادشان کمتر شود؟ و خوزستان را در سیاست های کلان کشور، در برنامه ششم توسعه، در بودجه های سالانه و دیگر طرح ها و لوایح، در چه جایگاهی قراربدهند.
نطق کردن خوب است. از مشکلات مردم در تریبون مجلس سخن گفتن، خوب است اما هم ما شهروندان خوزستانی باید بدانیم و هم کاندیداها باید بدانند که ملاک ارزیابی مان باید، شاخص های توسعه ای در کشور و استان باشد. در پایان دوره نمایندگی، نمایندگان بجای ارائه میزان نطق ها و سخنرانی هایشان و بجای بازنشر آنها، به مردم بگویند که چه تغییری در شاخص های توسعه ای ایجاد شده است.
واقعیت این است که نمایندگان خوزستان در دوره های اخیر، نتوانسته اند انتظارات مردم استان را برآورده کنند و مشکلات موجود در استان نه تنها کمتر نشده بلکه خوزستان در بسیاری از شاخص های توسعه فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی کشور از قافله پیشرفت و توسعه عقب افتاده است.
شاید و فقط شاید نمایندگان ما در مجلس دهم تکانی بخود بدهند و یادشان باشد با پلک بهم زدنی این دوره 4ساله هم تمام خواهد شد. نمایندگان مجلس، یکی از حلقه های مهم زنجیره سیاستگزاری و تصمیم سازی برای استان هستند، اگر عملگرایی پیشه کنند می توان امیدوار بود خوزستان در دوره مجلس دهم روزهای بهتری را تجربه کند.
منبع: تابناک
