کد خبر: ۳۰۶۸۳۲
تاریخ انتشار: ۱۳ مهر ۱۳۹۵ - ۱۶:۱۸ 04 October 2016
در شهر ما (رامهرمز) خیابانی وجود دارد که معروف به خیابان سینما قدیم است. البته نام اصلی آن ولی عصر است ولی از آنجا که ما شهرستانی ها آدرسها را به اسم رسمی (مثلا میدان آزادی، خیابان ولی عصر) نمی شناسیم و معمولا آنها را با نام فروشگاه و یا اداره خاصی که در آن نقطه است در حافظه داریم، نام این خیابان به سینما  قدیم شهرت دارد. راستش برایم سوال است که ممکن است شهر ما در قدیم سینما داشت؟؟  تا آنجا که عمر من قد می دهد و به خاطر دارم در این شهر سینمایی نبوده و نیست، پس این سینما متعلق به چه دوره تاریخی است؟ پهلوی؟! قاجار؟! 

تا جائیکه بنده اطلاع دارم و برایم ملموس است، عمده ترین وظیفه وزارت ارشاد ساماندهی و دادن مجوز به تولیدات سینمایی و نمایشی و کنسرت ها و برپایی جشنواره ها و نمایشگاههای فرهنگی است. ما شهرستانیها که نه سینمایی داریم و نه کنسرتی و نه نمایشگاهی و نه جشنواره ای، سهممان از بودجه فرهنگی کشور چه می شود؟ اصلا وزارت خانه ارشاد چه خاصیتی برایمان دارد؟

اخیرا دفتر صندوق جمعیت سازمان ملل متحد در ایران، در گزارشی از وضعیت شهرنشینی و مهاجرت داخلی آمار قابل تاملی را منتشر کرده و حاکی از آن است که خوزستان بالاترین نرخ مهاجرت منفی در بین همه استانهای کشور را دارد و یا به عبارتی مهاجرفرست ترین استان کشور است.  بعد از آن کرمانشاه و آذربایجان غربی قرار دارند. (منبع ایرنا)

آیا یکی از علل و عوامل این مهاجرتها صرف نظر از بقیه عوامل من جمله اختلاف در سطح امکانات و شاخص های توسعه یافتگی اعم از  رفاهی ، بهداشتی، درمانی، ورزشی و تفریحی ( که بر شمردن مصادیق در هر کدام از این شاخص ها خود بحث مفصل و مجزایی را می طلبد.) همین سهم ناچیز شهرهای ما از بودجه و بسته های فرهنگی مانند سینما، کنسرت و نمایشگاههای فرهنگی نیست؟؟

واقعا چرا باید سهم ما از سینمای کشور فقط یک تیزر تبلیغاتی در تلویزیون باشد؟؟ و البته خیابانی که به خیابان سینما قدیم شهرت دارد!! وقتی سینماها، کنسرتها، جشنواره ها و نمایشگاهها از جمله نمایشگاه کتاب، همه و همه سهم تهران و کلان شهرهاست و کالا و بسته فرهنگی سهمی در سبد مصرفی خانوار ما ندارد، چه توقعی می رود که بنده شهرستانی که دغدغه فرهنگی داشته و به دنبال محصولات فرهنگی برای پر کردن اوقات فراغت خود و خانواده ام می باشم بانگ رحیل سر نداده و عازم مرکز استان نشوم؟ و صد البته اگر قرار بر کوچ و ترک زادگاه و اختیار غربت باشد چرا اهوازی را انتخاب کنم که دست کمی از شهر خودم ندارد و اصفهان را انتخاب نکنم؟

این چند ساله هم که جناب حاتمی کیا و طالبی کم کارشده و نسخه دوم ((چ)) و قلاده های طلا را نمی سازند!! بلکه مانند نسخه اول با حمایت های خاص در تنها سالن صد منظوره! اداره ارشاد شهر ما نمایش داده شوند و بتوانیم حداقل سالی یکبار دست بچه مان را بگیریم و سینما برویم که فردای روز حداقل این واژه برایش غریب نباشد. کنسرت که دیگر جای خود دارد و به قول دوستان ارزشی! یک پدیده ضد ارزشی است و ما جسارت نمی کنیم به فهمشان! 

کوتاه بگویم، تا در به همین پاشنه می چرخد و اختلاف سطح توسعه یافتگی شهرستانها با مراکز استانها، همچنین مراکز استانها با همدیگر ( مثلا اهواز با اصفهان)، به این اندازه باشد، قطعا و یقینا سیل مهاجرت ادامه داشته و متاثر از آن عقب ماندگی اقتصادی و اجتماعی استان همچنان در همین نمودار نزولی به پیش می رود.



منبع: تابناک
اشتراک گذاری
نظرات بینندگان
غیر قابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: ۲
سید مهدی موسوی
|
Iran, Islamic Republic of
|
۰۰:۲۳ - ۱۳۹۵/۰۷/۱۴
حال دل اکثر شهرهای استان زرخیز، نفت خیز، صنایع عظیم پتروشیمی خیز خوزستان.(به نام ما به کام دیگران)
کوروش
|
Iran, Islamic Republic of
|
۱۳:۰۵ - ۱۳۹۵/۰۷/۱۴
آفرین به قلم این نویسنده.
واقعا ما شهرستانی ها دستمون از خیلی از بودجه های کشور کوتاست.
نظر شما
نام:
ایمیل:
* نظر:
* :
آخرین اخبار