در واکنش به حاشیه های برگزاری˝جشنواره بین المللی غذا˝
جشنی درست شود به عنوان جشن غذای بین‌المللی و بعد خاتمه جشن با رقص و پای‌کوبی تمام شود. بعد مسؤولین و متولیان نیز هی چشم‌پوشی کنند، هی بخواهند لاپوشانی کنند که این بوده و آن نبوده، آخر چرا؟
کد خبر: ۳۵۴۰۴
تاریخ انتشار: ۲۶ ارديبهشت ۱۳۹۴ - ۰۹:۳۵ 16 May 2015

به گزارش تابناک به نقل از مشهد نیوز ، آیت الله سید احمد علم‌الهدی در خطبه دوم نماز جمعه این هفته مشهد مقدس به بیان خصوصیات رسالت پیامبر اکرم (صلوات الله علیه) پرداخت و گفت: شب مبعث گرامی پیغمبر اکرم است، این عید سعید بزرگ اسلامی را به همه شما برادران و خواهران تبریک و تهنیت عرضه می‌دارم؛ شب افاضه فیض خاص الهی بر کره خاک و اولین شب نزول وحی بر نبی مکرم اسلام و تجلی اعظمی که در برابر رسول الله در این شب اتفاق افتاد.
 
وجود مقدس  پیغمبر اکرم، مبعوث به رسالت شد، البته امشب شب اول پیغمبری پیغمبر نیست زیرا ایشان می فرمایند هنوز گل‌ولای آدم را می‌سرشتند که من پیغمبر بودم.
 
امشب، شب آغاز رسالت پیغمبر است، مأموریت رسول الله برای ارشاد بشر از امشب آغاز می‌شود، به عزت رسول اکرم، نقطه عطف زندگانی بشر در روی کره زمین، آن‌ها همه 124 هزار پیغمبر قبل از وجود اقدس پیغمبر اکرم برای یک زمان، برای یک دوران، برای یک مردم، برای یک نسل، برای یک جمع، برای یک روستا و برای یک مکان محدود بودند اما آنی که برای همه بشر آمد و آنی که در حقیقت یک نقطه عطف در زندگی بشریت و تا قیام قیامت ایجاد کرد، وجود اقدس نبی مکرم اسلام بود.
 
پیغمبر برای ارائه مسیر جدید در دنیا مبعوث شد
 
پیغمبر آمد دنیا عوض شود، بشر مسیر دیگری پیدا کند، اینطور نبود که پیغمبر بیاید و فقط برای این که یک قرآن بیاورد به عنوان یک مجموعه احکام، قوانین و مقررات برای بشر و بگوییم این احکام و قوانین برای همیشه برای مردم بماند، نخیر؛ پیغمبر هم مسؤول ابلاغ قرآن بود که مقام نبوت پیغمبر بود و هم مسؤول عملیات انسان سازی بود که مقام رسالت پیغمبر است.
 
این انسا سازی تا قیام قیامت اگر رسالت پیغمبر اکرم بود، بعد از 23 سال که پیغمبر اکرم از دنیا رفت، عملیات اجرایی این رسالت انسان‌سازی چه می‌شود؟ آیا پیغمبر یک قرآنی آورد، احکامی را نازل کرد بر فرض این که بگوییم همه چیز هم در قرآن بود که هست و بعد هم این ابلاغ را کرد و رفت، مردم را ول کرد که مردم خودشان دلشان خواست هرکجای این قران را عمل کنند، اگر هرکجای قران را هم دلشان خواست عمل نکنند و مردم هرطور می‌خواند خودشان عمل کنند.
 
بعثت پیامبر، بعثت یک جریان بود
 
آیا عقیده ما نسبت به اسلام این است؟ پیغمبر تنها مبلغ وحی نبود، رسول الله رسالت انسان‌سازی داشت، بعد 23 سال رحلت پیغمبر که پیش آمد، دستگاه رسالت انسان‌سازی و بنده سازی پیغمبر تمام نشد لذا ما در جریان رهبری اسلام بعد از پیغمبر نیازمند تداوم وحی هستیم، آن بعثت رسول اکرم بعثت یک جریان بود نه بعثت یک فرد.

یک فرد در رأس اجرایی و مدیر اجرایی این جریان است که وجود اقدس پیغمبر اکرم است اما بعثت یک جریان انسان‌سازی در عرصه زندگی بشر که در هر زمانی این جریان انسان‌سازی در عرصه زندگی بشر باید با یک مدیریت مدیر آسمانی  تداوم‌بخش خط وحی به عنوان امام معصوم (علیه‌السلام) در جامعه اجرا شود.
 
اجرای این قضیه، بعثت انسان‌سازی یک رسالت عمومی امت اسلام است؛ مدیریتش با امام است؛ در حقیقت امشب شب  مبعث یک حریان است مه مبعث یک فرد، جریانی که ما بعد از 1400 سال به عنوان مجری این رسالت در بستر این جریان قرارگرفته‌ایم، این نیست که ما تنها بعد از 1400 سال مسؤول این هستیم که در زندگی فردی خود حلال و حرام پیغمبر را اجرا کنیم، بلکه این است که ما بعد 1400 سال رسالت پیغمبر را روی کره زمین ادامه دهیم.
 
بیاییم انسان بسازیم، بنده بسازیم برای خدا، این رسالت امت اسلام است، این مبعث امت اسلام است، آن روز مدیر این رسالت پیغمبر بود، در طول زمان مدیر رسالت امام معصوم است اما مسؤول اجرایی رسالت، تمام بنده امت است و ما امروز در برابر اجرای این رسالت در دنیا مسؤولیت داریم منتها امام معصوم ما در پس پرده غیبت هستند اما وجود اقدس امام معصوم برای مدیریت این رسالت، برای خودشان در هر زمانی حجت تعیین کرده اند که حجت او باید مدیریت کند.
 
رسالت نظام اسلامی، اجرای انسان‌سازی برای امت اسلامی است
 
یک حجت امام معصوم برای مدیریت این رسالت، این انقلاب را به پیروزی رساند، امروز رسالت انسان‌سازی پیغمبر، اجرایش در دنیا تشکیلات می‌خواهد، حکومت می‌خواهد، قدرت می‌خواهد، امام به عنوان حجت امام معصوم این انقلاب را به پیروزی رساند، یک نظام، یک تشیکلات و قدرت سیاسی در این وشه کره زمین تشکیل داد که تمام اجرای رسالت انسان‌سازی امت اسلام با این نظام صورت بگیرد.
 
ما در اجرای رسالت انسان‌سازی که مربوط به پیغمبر است و بعثت ما هم هست، باید مفاسد اخلاقی را از صفحه زندگی بشر بزداییم، باید فضایل و ارزش‌های انسانی را در زندگی بشر تثبیت کنیم، بای انسان‌ها را به‌طرف هدف تکامل انسانی سوق دهیم، این وظیفه ماست.
 
برای این کار یک نظام تشکیل شد، مردم هم استقبال کردند، مردم هم برای این نظام سرمایه‌گذاری کردند، نه سرمایه‌گذاری چول، مال و وقت و نیرو، سرمایه‌گذاری جان، صدها هزار انسان جانشان را سرمایه‌گذاری کردند و صدها هزار انسان عزیزانشان را سرمایه‌گذاری کردند یک نظام درست شود در پرتو این نظام، رسالت پیغمبر در سطح جهانی برای انسان‌سازی پیاده شود. «تکبیر»
 
رسالت نظام اسلامی، توسعه اسلام و ترویج ارزش‌های دین در سطح بشریت است

برادران، خواهران، این نظام جمهوری اسلامی در کنار مدیریت اقتصاد، سیاست، امنیت، تأمین ارتباطات اجتماعی و جمع زیستی این مردم، رسالت اصلی و اولیه اش، توسعه اسلام، توسعه معارف دین، تحکیم ارزش‌های دین، ترویج ارزش‌های دین و مقابله با ناهنجاری‌های ضد ارزش‌های دینی، نه تنها در سطح این مملکت بلکه در سطح زندگی بیشریت در این کره زمین است، این رسالت اصلی این نظام است.

عزیزانی که در این نظام آمده اند کارگزار شده اند، آنانی که آمدند در این نظام مسؤولیت به دست گرفتند باید بهاین نکته توجه داشته باشند، به رسالت اصلی این نظام و آنی که مردم بچه هایشان را دادند، جوانان خون و جان دادند برای رسالت اصلی، باید کارگزاران اجرایی و مسؤولان اجرایی نظام به این رسالت توجه داشته بانشد.
 
این نظام، نظام تسامح فرهنگی عده‌ای بی‌بندوبار نیست
 
این نظام، نظام تسامح فرهنگی و راضی کردن یک عده بی‌بند و بار ولنگار لاابالی در این مملکت نیست، جمهوری اسلامی تشکیل نشده که در شعاع عزت و امنیت جمهوری اسلامی یک عده بتوانند در فحشا و بی‌بند و باری آزاد باشند، یک عده بتوانند در هوس بازی های ناهنجاری شیطانی خودشان به عنوان یک شهروند آزادی داشته باشند و بعد متولیان فرهنگی و کارگزاران این نظام به‌جای این که بیایند از اصل ترویج ارزش‌ها و در اصل مقابله با ضد ارزش‌ها اقدام کنند، بیایند بشوند مدافع این آزادی‌های نامشروع یک‌مشت بی‌بندوبار در این مملکت. «تکبیر»
 
برخی مسؤولان به اسم آزادی هنر، مدافع ناهنجاری‌های فرهنگی هستند

آنی که امروز برای قشر متدینی که مبعث پیغمبر را مبعث خودش می‌داند، رنج آور است، این است که در عرصه مدیریت اجرایی کشور الان مسئله‌ای رسم شده و آن تسامح فرهنگی است، همه جا می‌خواهند تسامح فرهنگی داشته باشند؛ تئاتر می گذارند، رکیک ترین، ناهنجارترین و ضد دینی ترین صحنه‌ها را در عرصه تئاتر می آورند و وقتی می‌گوییم چرا اینطور رفتار می کنید؟ به اسم آزادی هنر می‌آیند مدافع می‌شوند، نه تنها آزاد می‌گذارند، مدافع می‌شوند.
 
بی‌حجاب‌های بی‌بند و بار عرصه خیابان‌ها و مراکز عمومی کشور را، جریان دهن کجی به‌نظام، انقلاب و اسلام قرار می‌دهند و فحشا را توسعه می‌دهند، وقتی دم از حجاب می‌زنی، یک عده با داشتن مسؤولیت‌های اجتماعی مدافع بی‌حجاب می‌شوند که چرا می‌خواهی جلوی این ولنگاری و بی‌بند و باری را بگیری.
 

نمایشگاه کتاب جولانگاه کتاب‌های آلوده، فاسد و مزدوران اجنبی نیست

نمایشگاه کتاب بزرگ ترین حرکت فرهنگی در این مملکت بسیار زیبا، ارزشمند و مقام معظم رهبری نیز باابزدید خودشان اصل قصه را تأیید کردند اما نمایشگاه کتاب، میدان آزادی و جولان کتاب‌ها و دست‌نوشته‌های آلوده و فاسد و کثیف یک‌مشت مزدور اجنبی ضد انقلاب نیست.

در چند سال قبل یک کافر مرتد در آلمان پیدا شد به عنوان اجرای برنامه هنری در یک کنسرت موسیقی به امام هادی (علیه‌السلام)  توهین کرد، آن شاعری که شعر آن خواننده را ساخته بود و اشعاری نیز به عنوان توهین به مقدسات دینی، اسلامی و اعتقادی به ائمه اطهار درست کرده، این اشعار را در یک کتاب چاپ کرده و این کتاب در نمایشگاه کتاب جمهوری اسلامی آزادانه درست به دست بگردد؟ این تسامح فرهنگی چرا؟ ما چه خرده‌برده‌ای از آمریکا  داریم؟ ما چه خرده‌برده‌ای در مقابل کفار، در مقابل بی‌دین‌ها، لامذهب‌ها و در مقابل بی‌بند و بارها داریم که اینطور بیایند وارد عرصه تسامح فرهنگی شویم؟
 
در این جا دو هفته پیش در دانشگاه‌ها اعتکاف راه افتاد، اعتکاف برادران و خواهران جوان متعبد عابد، دانشگاه را به صورت یک معبد درست کرد و هفته بعد آن در همین معبدی که اعتکاف و یارب گو های جوان ها ما و دانشجویان ما به وجود آورده بود، جشنی درست شود به عنوان جشن غذای بین‌المللی و بعد خاتمه جشن با رقص و پای‌کوبی تمام شود.
 

چرا مسؤولان دانشگاه رقص و پای‌کوبی را لاپوشانی می‌کنند؟

و بعد مسؤولین و متولیان نیز هی چشم‌پوشی کنند، هی بخواهند لاپوشانی کنند که این بوده و آن نبوده، آخر چرا؟

شما مسؤول این نظامید، شما مدیر این نظامید. آقای رییس دانشگاه، آقای وزیر ارشاد، آقای وزیر علوم، این مردم خون داده اند شما وزیر شده‌اید، زمان شاه با یک خودکار «پنج زاری» حکم وزارت یک وزیر امضا می‌شد، وزارت شما آقای وزیر بر روی سیل خون جوان های شهید استوارشده است، شما چه خرده‌برده‌ای با بی‌دین‌ها و لامذهب‌ها و ضد انقلاب‌ها دارید که باید نمایشگاه کتاب شما جولان گاه کتاب ضد انقلاب مرتد شود؟ «مرگ بر فتنه‌گر سازش‌کار»
 

رهبری نگران گزارش برخی تئاتر ها هستند
 
این تسامح فرهنگی که برای قشر متدین جامعه و جامعه دین مدار ما رنج اور است، هیچ توجیهی در برابر رسالت اصلی ما در مبعث پیغمبر ندارد و بایستی عزیزان ما این تسامح فرهنگی را هم خودشان کنار بگذارند و هم با تسامح فرهنگی مقابله کنند.

مقام معظم رهبری در این بازدیدی که از نمایشگاه داشند به بعضی از مسؤولین تذکر دادند و فرمودند من نگران گزارش‌هایی هستم که در مورد بعضی تئاتر ها به من می‌رسد، به این تعبیر فرمودند، این مردم دنباله‌رو رهبر در خط ولایت واقعأ در برابر نگرانی‌های رهبر بی‌تفاوت‌اند؟ «تکبیر»

اشتراک گذاری
نظر شما
نام:
ایمیل:
* نظر:
* :
آخرین اخبار