رهبر معظم انقلاب اسلامی از سال 1369 سنت نام‌گذاری سال را در پیام‌های نوروزی خود پایه‌گذاری کردند. هدف از این نام‌گذاری‌ها توجه دادن مردم و مسئولان به یک ارزش خاص و در مقابل آن، به یک مشکل خاص است. در 29 سال گذشته تعداد 19 شعار از شعارهای سال به‌طور مستقیم در حوزه‌ی اقتصاد نام‌گذاری شده است.
۱۳۶۹: «تحول درونی و اصلاح امور»؛ ۱۳۷۲: «عدالت اجتماعی»؛ ۱۳۷۳: «صرفه‌جویی»؛ 1374: «وجدان کاری، انضباط اجتماعی، انضباط اقتصادی»؛ ۱۳۷۵: «ضرورت پرهیز از اسراف و حفظ ثروت و منابع عمومی کشور»؛ ۱۳۷۷: «صرفه‌جویی و پرهیز از اسراف، قناعت و پایداری بر مواضع اسلامی و انقلابی»؛ ۱۳۸۰: «اقتدارملی و اشتغال آفرینی»؛ ۱۳۸۲: «خدمت‌گزاری»؛ ۱۳۸۳: «پاسخگویی»؛ ۱۳۸۷: «نوآوری و شکوفایی»؛ ۱۳۸۸: «حرکت به سمت اصلاح الگوی مصرف»؛ ۱۳۸۹: «همت مضاعف، کار مضاعف»؛ ۱۳۹۰: «جهاد اقتصادی»؛ ۱۳۹۱: «تولید ملی و حمایت از کار و سرمایه ایرانی»؛ ۱۳۹۲: «حماسه‌ی سیاسی و حماسه‌ی اقتصادی»؛ ۱۳۹۳: «اقتصاد و فرهنگ، با عزم ملی و مدیریت جهادی»؛ ۱۳۹۵：«اقتصاد مقاومتی؛ اقدام و عمل»؛ ۱۳۹۶: «اقتصاد مقاومتی، تولید –اشتغال» و سال ۱۳۹۷：سال«حمایت از کالای ایرانی» نام‌گذاری شده است.
واقعیت این است که بخش اقتصاد در نظام جمهوری اسلامی ایران چون چشم اسفندیار در اساطیر ایرانی یا پاشنه‌ی آشیل در اساطیر یونانی، آسیب‌پذیر و مشکل‌زا شده است. به همین جهت رهبر فرزانه‌ی انقلاب اسلامی 19 شعار از 29 شعار سال را به فعال کردن این حوزه و آسیب زدایی از آن‌که به معیشت مردم و استقلال سیاسی و فرهنگی کشور مربوط می‌شود؛ پرداخته‌اند.
پول ملی، کالای ملی، خودروی ملی، کفش ملی و هر چیز دیگری که پسوند ملی داشته باشد به‌گونه‌ای به هویت ملی وصل می‌شود. وقتی مغازه‌دار کربلایی به من می‌گوید از صرافی مقابل، دینار عراقی برای من بیار، چون پول شما اعتبار ندارد؛ من تحقیر آن هم از نوع ملی می‌شوم. همین عراقی‌ها در 10 سال پیش برای«ورقة خمیني»، 1000 تومانی؛ سر و دست می‌شکستند.
رضا برادرم دارای یک سمند EF7مولتی پلکس پایه گازسوز مدل دی‌ماه 1395 و 94 هزار کیلومتر رفته است. 4 روز پیش که برای استقبال مادرم که همراه ما از سفر کربلا آمده بود، از ملاثانی به سمت اهواز حرکت کرد. ماشین او درراه خاموش شد و با یک ستارت روشن شد و در برگشت به ملاثانی در سرعت‌های مختلف بیش از 30 بار خاموش شد. علاوه بر این جالب و خنده‌دار است که هرگاه شیشه سمت شاگرد را با دکمه‌ی بالابر پایین بیاورد، ماشین خاموش می‌شود.
برادرم ماشینش را نزد تمام تعمیرگاه‌های مشهور اهواز و شوشتر اعم از تعمیرگاه‌های مجاز نمایندگی‌های ایران‌خودرو، آزاد و حتی امداد خودرو برده و چندین بار ماشین را به کامپیوتر (دیاگ) وصل کردند و هیچ خطایی یا مشکلی مشاهده نکردند. دو بار ریل دوبل را عوض کرد، کویل را عوض کرد، شمع و وایر شمع را عوض کرد، پمپ‌بنزین نو گذاشت، جعبه‌فیوز را تست کرد، دکمه‌های شیشه‌بالابر راست و چپ را باز کرد و تمیز کرد، سنسور دنده فلایویل (دور موتور) را عوض کرد. تمام متخصصان ایران‌خودرو در اهواز و شوشتر نتوانستند عیب این ماشین را بیابند. با استاد برق‌کاران خودرو در تهران که مسئول آموزش کلیه برق‌کاران نمایندگی‌های ایران است، تماس گرفتند، تمام تجویزها و نسخه‌های تلفنی او را اجرا کردند و کماکان مشکل حل نشده است! می‌دانید در آخر چه گفت: «اگر می‌خواهی ماشینت تعمیر شود با هزینه‌ی خودت بفرست تهران تا ببینیم مشکلش چیست؟!»
مردم چگونه می‌توانند از کالای ایرانی حمایت کنند درحالی‌که تولیدکننده‌ی کالای ایرانی غیرت و حمیت ملی برای شناسایی نقصِ عجیب‌وغریب در کالای تولیدیش ندارد؟! بدون تردید پشت پرده‌ی خوش‌رنگ و طرح «تولید ملی» تجارت سیاهی نهفته است. تا این اختاپوس فساد بر خودروی ملی چنگ انداخته انتظار پیشرفت نداشته باشید. اگر مسئولان تولید ملی می‌خواهند به فرمایش مقام معظم رهبری عمل کنند، کافی است به‌طور مشخص اعلام کنند در سال 1397، سال حمایت از کالای ملی چه کیفیتی بر کالای ایرانی افزودند و از طریق بکار گیری نظام بهره‌وری چه مقدار هزینه از آن کاسته‌اند. همین و بس!
