به گزارش تابناک قم، شهید عسگری شوق حضور در راه دفاع از حرم اهل بیت عصمت و طهارت(ع) داشت و آن را عاقبت به خیری برای خود می دانست که این امر لبخندی از رضایت از اینکه در مسیر حق قدم برداشته برای همیشه بر چهره این معلم شهید جاودانه کرد.
شاید داشتن چهره ای شاد برای کسی که می خواهد در صحنه های نبرد حاضر شود، تعجب بر انگیز باشد اما حقیقت آن است که در اندیشه مدافعان حرم حضرت زینب(س)، جنگ فرصتی برای نمایش عاشقی و ارادت به ساحت اهل بیت (ع) می باشد و به همین دلیل باید گفت در لبخند شهید مجید عسگری نیز اسرار شوق رسیدن به محبوب نهفته بود؛ به قول شاعر: عشق رازیست که تنها به خدا باید گفت، چه سخن ها که خدا با من تنها دارد.
مجید ازنظرم دور نمی شود
پدر شهید مجید عسگری در گفت و گو با خبرنگار ایرنا، بیان کرد: فرزندم معلم و دوست دانش آموزان بود و با عمل به شاگردان خود درس معنویت می داد، حتی برای رفتن به سوریه هم می گفت: من می روم تا درسی باشد برای شاگردانم تا نگویند معلم ما نشست و به حرف خود عمل نکرد.
عباس عسگری جمکرانی، افزود: نماز برای مجید همه چیز بود و هر وقت صدای اذان را می شنید، عبای خود را به تن می کرد و به نماز می ایستد، همچنین به شرکت در نماز جمعه بسیار اهمیت می داد و شاگردان خود را با تشویق، همراه خود به مصلا می برد.
وی با اشاره به این که فرزندم کارهای نیک بسیاری انجام می داد که تا قبل از شهادتش ما از آن خبر نداشتیم، ادامه داد: دیگران برایمان نقل کرده اند که مجید تلاش بسیاری برای کمک به دانش آموزان نیازمند و همچنین آموزش قرآن در مناطق محروم شهر قم انجام داد که هیچ وقت راجع به آن با خانواده اش سخن نگفت.
پدر شهید عسگری گفت: انگار فرزندم همیشه کنار من است و یک لحظه هم از نظرم دور نمی شود، در خواب هم به دوستش گفته بود؛ من مهمان امیر المومنین (ع) و اهل بیت هستم و این نشان می دهد شهدا زنده اند و اعمال و رفتار ما را می بینند.
خداوند مراقب همه است
مادر شهید نیز در این رابطه بیان داشت: مجید هنوز هم مانند دوران حیاتش در خواب با احترام به من سلام و احوال پرسی می کند و به خواب دیگران هم که می آید احوال من را جویا می شود.
اعظم راژ در گفت و گو با خبرنگار ایرنا، افزود: مجید یک فرزند روشن دل دارد و به همین دلیل من خیلی راضی نبودم که او به سوریه برود، اما فرزندم در جواب به من گفت؛ خداوند متعال نگهدار و مراقب همه است.
وی ادامه داد: فرزندم سال گذشته، مصادف با شب شهادت امام رضا (ع) در جریان آخرین حضور خود در جبهه های نبرد سوریه تلفنی از من خداحافظی کرد و گفت شما در حرم حضرت معصومه (س) من را دعا کن و من هم در حرم حضرت زینب (س) دعا می کنم که در نهایت پس از چند روز همزمان با ایام شهادت امام حسن عسکری، خبر شهید شدن مجید را به ما دادند.
وی با اشاره به این که مجید فرزند نخست خانواده بود و در دل همه جا داشت، بیان کرد: فرزندم در تمام دوران زندگی خود بسیار فعال و در عین حال مظلوم بود، از همان کودکی بسیار علاقه داشت تا به دیگران کمک کند و در نهایت هم در راه دفاع از حرم اهل بیت (ع) به شهادت رسید؛ وی امانت الهی بود که تقدیم اسلام شد.
بوسیدن پیشانی پدر ودست مادر
برادر شهید نیز به خبرنگار ایرنا، گفت: شهید مجید عسگری با انجام واجبات دینی و ترک محرمات از جمله رعایت حق مردم، مراتب رسیدن به مقام شهادت را پیموده بود و به همین دلیل هم در سوریه به آرزوی دیرینه خود رسید.
سعید عسگری جمکرانی بیان کرد: برادرم نسبت به پدر و مادر بسیار متواضع و در خدمتشان بود و هرگاه به خانه ایشان می آمد، پیشانی پدر و دست مادر را می بوسید و در جواب برخی از اعضای خانواده که می گفتند چرا این کارها را می کنی، می گفت شما نمی دانید این کار چه ثوابی دارد.
وی ادامه داد: مجید خیلی بی ریا به خانه اقوام و آشنایان رفت و آمد می کرد و به برخی رسوم عامیانه که تا کسی نیامده منزلت به خانه اش نرو، توجه نمی کرد و صله رحم را بر خود واجب می دانست.
وی با اشاره به این که خنده همیشه بر چهره مجید نقش می بست، افزود: برادرم حتی به فکر لبخند در عکس شهادت خود نیز بود و چهار ماه قبل از شهادتش به یکی از دوستانش گفته بود عکسی را در حالتی که لبخند به لب دارد از او بگیرد که با ثبت آن، تصویری زیبا از چهره عارفانه شهید، جاودانه شد.
برادر شهید گفت: یک بار که من مخالف رفتن مجید به سوریه بودم به من گفت: 'برادرم اگر ما در عزاداری های ماه محرم و صفر می گوییم، یا اباعبدالله الحسین (ع) اگر ما در روز عاشورا بودیم، شما را یاری می کردیم، امروز روز عاشوراست که باید ما برای دفاع از حرم اهل بیت (ع) اقدام کنیم'.
وی افزود: شهید عسگری به من گفت؛ آن خدایی که من و تو تنها به اندازه یک عمر بندگیش را می کنیم، خود بی نهایت خدایی می کند و همان پروردگاری که مراقب خاندان اهل بیت (ع) بود، مراقب خانواده من نیز هست.
لبخند حتی پشت دروازه شهادت
وی با ترسیم لحظات شهادت شهید مجید عسگری ادامه داد: یکی از همرزمان برادرم برای بنده نقل می کرد که ما در حال سوراخ کردن دیواری برای استقرار امن تیراندازان خودی و ایجاد سنگری در برابر حملات دشمن با تلاش چند تن از مدافعان حرم بودیم که یکی از رزمندگان خسته شد و جای خود را به مجید که در حال خنده بود داد، همین که شهید عسگری مشغول کندن سوراخ در دیوار شد، پس از چند ثانیه خمپاره ای در نزدیکی وی به زمین خورد و ترکش های آن به بدنش اصابت کرد و در نهایت در اثر همین انفجار وی با زمزمه ذکر یا زهرا (س) آسمانی شد.
تقید به زیارت حرم مطهر حضرت معصومه(س)
سعید عسگری جمکرانی گفت: برادرم نسبت به نماز شب و زیارت هر روزه حرم مطهر حضرت معصومه (س) بسیار مقید بود و اگر یک مرتبه بنا به دلایلی نمی توانست این مستحبات را انجام دهد، حتما قضای آن را به جا می آورد و در این مساله اهتمام زیادی داشت.
اوصیکم بتقوی الله
برادر شهید عسگری گفت: مجید وصیتنامه ای بسیار کوتاه و جذاب از خود به یادگار گذاشت که در آن به پیروی از سیره امام علی (ع) نوشته شده است: « اوصیکم بتقوی الله و نظم امرکم، امید است در این راه موفق و موید باشید».
از کربلا تا سوریه
سعید عسگری جمکرانی بیان کرد: برادرم توجه خاصی به زیارت اربعین داشت و سال گذشته نیز در مراسم پیاده روی ایام اربعین حسینی شرکت کرد و پس از بازگشت از این سفر معنوی و دیدار کوتاهی با خانواده، راهی سوریه شد و در نهایت نیز در سالروز شهادت امام حسن عسکری (ع) به شهادت رسید و نشان داد نام خانوادگی «عسگری» واقعا برازنده اش بوده است.
شهید مجید عسگری جمکرانی از معلمان هنرستان شهدای چهارمردان قم در رشته رایانه، طلبه حوزه علمیه و از خادمان افتخاری حرم مطهر حضرت معصومه(س) و مسجد مقدس جمکران، عضو بسیج آموزش و پرورش و عضو داوطلبان و امدادگران جمعیت هلال احمر بود.
این شهید بزرگوار در مردادماه سال 1353 در شهر مقدس قم متولد شد و در جریان آزادسازی شهر بوکمال از آخرین پایگاه های داعش در سوریه به فیض عظیم شهادت نائل آمد و 3 فرزند از این شهید به یادگار مانده است؛ شهید عسگری 8 سال سابقه تحصیل در حوزه علمیه قم را داشت.
شهید عسگری جمکرانی در ششم آذرماه سال 1396 در سالروز شهادت امام حسن عسکری(ع) به شهادت رسید.
مراسم اولین سالگرد شهادت شهید عسگری، روز پنجشنبه هفته جاری بعد از نماز مغرب و عشا در حسینیه حضرت زینب(س) واقع در میدان شهید محلاتی برگزار می شود.
