در ماههای گذشته بارها شاهد تجمعات اعتراضی توسط اقشار مختلف در استان بودیم که عمده ترین آنها سپرده گذاران موسسات پولی و بانکی، کارگران نیشکر هفت تپه و کارگران گروه ملی بوده اند.
کد خبر: ۷۰۱۹۵۵
تاریخ انتشار: ۲۰ دی ۱۳۹۷ - ۲۳:۴۶ 10 January 2019

در ماههای گذشته بارها شاهد تجمعات اعتراضی توسط اقشار مختلف در استان بودیم که عمده ترین آنها سپرده گذاران موسسات پولی و بانکی، کارگران نیشکر هفت تپه و کارگران گروه ملی بوده اند.تعداد این تجمعات و استمرار آنها کم سابقه بود بااین وجود با نگاه مثبت دولت تلاش شد تا این فضای اعتراضی برای مال باختگان و یا کارگران محفوظ باقی بماند و نیروهای انتظامی صرفا تلاش کنند حافظ نظم عمومی باشند و نگاه امنیتی به تجمعات وجود نداشته باشد.

در عین حال دولت از استاندار خوزستان تا شخص رئیس جمهور بصورت جدی مطالبات معترضین را دنبال کردند و مشکل سپرده گذاران در وهله اول حل شد و پس از آن تلاش ها برای رفع مشکل کارگران آغاز شد.

اعتراضات کارگران نیز در فضایی منطقی و مسالمت آمیز دنبال شد تا آنکه برخی گروهها و جریانات چپ غیرمذهبی همچون کمونیستها درصدد مصادره اعتراضات کارگران بنام خود و در مسیر نگاه براندازانه خود برآمدند.

در حالیکه کارگران خواسته های بحقی را دنبال می کردند این جریانات سیاسی از طریق رسانه های خود در خارج از کشور سعی کردند اعتراض کارگران را اعتراض سیاسی و علیه دولت و کلیت نظام تبلیغ نمایند و با جهت دهی به شعارها و اعتراضها، اعتراضات را به سمت اعتراضی سیاسی و در راستای منویات اپوزیسیون تبدیل کنند.این رویداد را می توان آغاز ایجاد حسیاسیت بر اعتراضات و ایجاد نگرانی از حرکت اعتراضی آنها عنوان نمود.

این در حالیست که کارگران در اعتراضات خود ضمن بیان مطالبات صنفی شان، نوعی رفتار مدنی و در چارچوب اعتراض مبتنی بر تعامل با دولت در جهت رفع مشکلات از خود نشان دادند و دولت و نهادهای متولی امنیت و نظم نیز با رویی گشاده با این تجمعات برخورد کردند.

باید اذعان نمود سوءاستفاده جریانات کمونیست کارگری خارج از کشور یکی از بی اخلاقی ترین رفتارها در قبال کارگران بود.

آنها منویات سیاسی و ضدحکومتی خود را بر خواسته های صنفی کارگران ترجیح داده و نگاهی ابزاری به کارگران خوزستانی داشته اند.

برای آنها مهم نبود تعامل و فهم مشترک ایجادشده میان کارگران و دولت، مسیر حل مشکلات ایجاد شده را هموار کند و چه بسا بدلیل نگاه سیاسی و ابزاری شان، تلاش شان را بر برهم زدن زمینه های تعامل و گفتگو میان کارگران و دولت بکار گرفتند.

تردیدی نیست که برگزاری تجمعات آرام و صنفی که هم بیانگر اعتراضات کارگران و هم نمایشی از تمرین سعه صدر و ظرفیت دولت و حاکمیت در قبال این اعتراضات بوده است مورد اشتیاق و استقبال آن گروهها و جریانات نبوده و نیست و برای آنها ایجاد تنش و برهم زدن میز گفتگو در درون کشور و لو به قیمت غفلت از خواسته های کارگران و آسیب به آنها اصل است تا بزعم خود آنرا ابزاری علیه حاکمیت سیاسی مورد استفاده قرار بدهند‌.

همه اینها در حالیست که این دولت تاکید خاصی بر رعایت حقوق شهروندی داشته و حجم اعتراضات و تجمعات در همین خوزستان نشان می دهد عموما نگاه به این اعتراضها امنیتی نبوده است اما نباید کتمان کرد که تلاش چنین جریاناتی برای مصادره و سیاسی کردن اعتراضهای صنفی و کارگری بویژه در این اواخر باعث امنیتی کردن این اعتراضها می شود. مصادره اعتراضات کارگری که خواسته های مشخص صنفی و نه سیاسی و ضدحکومتی داشته اند خدمت به کارگران نیست‌.

گروههای سیاسی و اجتماعی که به چارچوب های مدنی و قانونی توجه دارند نیز می بایست تلاش کنند تا ضمن ترغیب دولت و مجموعه نظام به حفظ سعه صدر و ظرفیت بالای اجتماعی در برخورد با چنین اعتراضاتی و صیانت از حق ازادی بیان و اعتراض و شکل گیری تشکل های صنفی قانونی که کارگران و خواسته های آنان را دنبال کندو همچنین پیگیری مجدانه مطالبات آنها، در عین حال توجه کنند که نباید اجازه استفاده ابزاری از این اعتراضات و مطالبات به جریاناتی که پایه فعالیت شان بر اخلاق سیاسی بنا نشده و بدنبال سوءاستفاده از چنین فضاهایی هستند و صرفا تنش در ایران را دنبال می کنند داده نشود و میز گفتگو و تعامل درونی بهم نخورد. تمرین آزادی و دموکراسی و اعتراض مدنی یک کنش متقابل است. همانگونه که اتهام زنی به کارگران تحریک کننده و ناصواب است و به این تمرین مدنی آسیب می زند هجمه و اتهام زنی به دولت و نهادهای حافظ نظم و امنیت نیز تحریک کننده و برهم زننده نظم مبتنی بر گفتگو و رفتار مدنی است.

تمرین فضای مسالمت آمیز اعتراض و گفتگو و نهایتا تفاهم مستلزم رعایت آداب آن از سوی طرفین است.کارگران فرزندان دلسوز و متعهد این سرزمین اند. صدایشان باید شنیده شود و آنچه پیش آمده نیز نافی حق اعتراض و بیان آزادانه مطالبات شان نخواهد بود و دولت و مجموعه نظام نیز می بایست تلاش کنند زمینه های بیان مناسب و اعتراضات قانونمند کارگران را تسهیل و فراهم کنند و در این میان نقش تشکل های کارگری قانونی و رسانه های گروهی در داخل کشورمان بسیار حایز اهمیت است.

کارگران و فعالان اجتماعی و سیاسی نیز می بایست زمینه هرگونه سوءاستفاده جریانات معاند و گروههایی که بدنبال اهداف سیاسی تنش زا علیه دولت و نظام هستند را از بین ببرند‌.

اشتراک گذاری
نظر شما
نام:
ایمیل:
* نظر:
* :
آخرین اخبار