گزارش اختصاصی تابناک خوزستان از وضعیت بلاتکلیف کارخانه سيمان عمران آريا در اندیمشک؛
این جا کجاست؟ همین‌جاست! جایی در گوشه ی سرزمینِ ثروت مند خوزستان. پاره ای از پیکر رنجور اندیشمک.  این جا کارخانه‌ای است که روزی امید جوانان منطقه ای محروم بود و حالا در داغ بی تدبیری مسئولین می سوزد صدها کارگر هم خانه‌نشین شدند. کارگرانی که جان‌شان به لب رسیده و در امید افتتاح کارخانه چشم به راهِ مسئولین مانده اند ولی کسی صدای شان را نمی شنود.
کد خبر: ۸۷۳۱۴۱
تاریخ انتشار: ۱۹ تير ۱۳۹۹ - ۱۴:۵۶ 09 July 2020

تابناک خوزستان: این جا کجاست؟ همین‌جاست! جایی در گوشه ی سرزمینِ ثروت مند خوزستان. پاره ای از پیکر رنجور اندیشمک.  این جا کارخانه‌ای است که روزی امید جوانان منطقه ای محروم بود و حالا در داغ بی تدبیری مسئولین می سوزد

صدها کارگر هم خانه‌نشین شدند. کارگرانی که جان‌شان به لب رسیده و در امید افتتاح کارخانه چشم به راهِ مسئولین مانده اند ولی کسی صدای شان را نمی شنود.

قوه قضاییه اعلام کرده که رسانه‌ها را در اجرای عدالت هم کار خود می داند و رُکن چهارم دمُکراسی را برای بازتاب مطالبات مردم فراخوانده است، از این رو تیم خبری تابناک خوزستان ردای عدالت خواهی را بر قامت انداخته و با پیگیری های فرزندِ مدافع حرم شهید قربانی که خود مدافع کارگران وطن است به کیلومتر 50 جاده خرم آباد منطقه ی روستایی قلعه زره سفر کرده است.

 

 

کارخانه از کیلومتر ها دورتر رُخ نمایی می کند و رهگذران را در حسرت رونق خود فرو می برد. بالاخره به کارخانه می رسیم و در گرمای سخت و نفس گیر تابستانی منتظر ماندیم تا آقای شیرمرد که نائب رئیس هیت مدیره و مدیرکارخانه است  به ما اذنِ ورود دهد اما بنا به دلایل و توجیهاتی که شاید امکان انتشار در این گزارش را نداشته باشد؛ از ورود ما به کارخانه جلوگیری شد تا جایی که حتا پرسش های خبرنگار ما در خصوص علت تعطیلی کارخانه را با سکوتی مطلق پاسخ دادند. پس از آن با مهندس ساسان محسنی دیبا رئیس هیئت مدیره و مدیر عامل نیز ارتباط برقرار کردیم که باز هم با در بسته مواجه شدیم اما این موضوع عزم تیم خبری تابناک را برای ارتباط با کارگران اخراجی بیش تر کرد .

30 کیلومتر قبل از کارخانه در روستاهای اطراف سراغ کارگران کارخانه را گرفتیم تا با یکی از کارگران کارخانه که در قسمت مهندسی مشغول به کار بود آشنا شدیم، جوانی روستایی با مدرک کارشناسی ارشد از دانشگاه دولتی بروجرد که جزء آخرین لیست تعدیل کارخانه در خرداد 98 بود.

جوان در جوار دیواری در آفتاب نشسته است و دست را سایبان پیشانی تیره کرده با او هم کلام می شویم و می پرسیم از چه سالی در کارخانه مشغول به کار شده است، می گوید: من از سال 89 در کارخانه مشغول به فعالیت شدم و تا 1/3/98 در آخرین تعدیل کارخانه اخراج شدم،این در صورتی است که من نامه مصدومیت در حین کار را داشتم و علی رغم پیگیری های زیاد هیچ کمکی به ما نشد.

 

 

از او می پرسیم که با توجه به مدرک تحصیلی عالی در کارخانه چه سمتی داشته که او می گوید: شركت سيمان عمران آريا در تاريخ 03/11/83 با هدف احداث كارخانه سيمان خاكستري با ظرفيت 3500 تن در روز شروع به فعاليت نمود و بنا به وجود مشكلات ناشي از عوارض با زمين هاي كشاورزي، زمين كار خانه در تاريخ 28/03/86 تعويض و به منطقه روستايي قلعه زره انتقال يافت.

با توجه به مشكلات نقدينگي سهامداران و عدم مساعدت سيستم بانكي كشور عملا پروژه با وجود ورود ماشين آلات خارجي و پيشرفت عمليات ساختماني در برخي دپارتمان ها با ركود مواجه شده بود تا اينكه در تاريخ نيمه دوم سال 1388 با تغيير در سهامداران شركت و تعيين اعضاي جديد هيئت مديره و انتخاب پيمانكاران و مشاوران جديد عزم جدی در راه اندازی کارخانه به وجود آمد و من کارگر ساختمانی بودم و به دلیل معضل اشتغال بدون توقع برای ساخت سوله و ساختمان و خدمات کار میکردم.

وقتی از او می پرسیم که در این 9 سال که در کارخانه مشغول به کار بودی، کارخانه به تولید رسید یا خیر، سر را با تاسف تکان می دهد و می گوید: نه، هیچ تولیدی درکار نبود با اینکه قطعات تماما در سال 89 الی 90 خریداری شده ولی تا کنون نصب و مونتاژ صورت نگرفته است این در حالی است که برخی از قطعات مهم در محیط باز کارخانه رها شده و دیگر قابل استفاده نیستند در این موضوع برخی گفتند به دلیل مشکلات مالی مونتاژصورت نگرفته، عده ای مقصر را گروه اقتصادی مهرگان که وابسته به ناجا است می دانند و برخی بنیاد تعاون ناجا را مقصر دانسته و برخی نیز تحریم ها را نشانه گرفتند.

 

درباره بازدید سرمایه گذاران از کارخانه می پرسیم، می گوید: مسئولین با خودرو هایی لوکس از مجموعه بازدید داشتند و در حضور کارگران نیز با بیان این مورد که به لحاظ تجهیزات کامل و جامع میباشد و با وعده پیگیری و راه اندازی کارخانه امید را مجدد زنده کردن ولی هیچ فرجی حاصل نشد.

در سال 93 بیش از 100 نفر بومی و غیر بومی در کارخانه مشغول فعالیت بودند که تا سال 98 به کمتر از 25 نفر تعدیل داده شد و در حال حاضر تنها چند نگهبان در کارخانه مشغول فعالیت هستند.

از این جوانِ برومند درباره ی سرنوشت دیگر هم کارانش سوال می کنیم که داغِ دلش تازه می شود و می گوید: هم کارانم تا مدتی بیمه بیکاری دریافت میکردند و هر جایی برای کار مراجعه میکردند ولی متاسفانه وضعیت اشتغال در این شهرستان بسیار بد است و به دلیل کمبود آب نیز کشت و کار نداریم به همین سبب اکثرا بی کار مانده اند و برای امرار معاش با مشکلات جدی مواجه شده اند.

 

می پرسیم چرا برای وضعیت موجود از ارگانی مطالبه گری نکردید؟ سر و صورت آفتاب‌سوخته اش را به زمین می دوزد  و می گوید: هم استانداری و هم دفتر ائمه جمعه شهرستان و نماینده مجلس شهرستان رفتیم ولی نتیجه ای حاصل نشد. در حال حاضر امیدوارانه برای نماینده ولی فقیه در استان حجت الاسلام و المسلمین موسوی فرد و آیت الله جزایری گزارشی آماده کرده ایم تا به برکت ایشان مشکل مردم این مناطق مرتفع گردد چرا که با بازگشایی این کارخانه 400 نیرو به صورت مستقیم و بیش از 1000 شغل به صورت غیر مستقیم ایجاد خواهد کرد.

در انتها مصاحبه نام فردی ذکر گردید که در به گِل نشستن کشتی نیشکر هفت تپه هم دیده می شود. نامه ها به نام او امضا شده است و ما اطلاعاتی در این زمینه داریم که لازمه انتشار بررسی بیش تر و صحت ماجرا  توسط قوه قضاییه است؛ بی شک صدای مردم در تابناک خوزستان پیگیر این مساله خواهد بود.

اشتراک گذاری
نظر شما
نام:
ایمیل:
* نظر:
* :
آخرین اخبار