21 شهریور 1399 روز سرنوشت ساز دیگری برای اهواز است. تکلیف یکی از 3 کرسی مجلس مشخص می‌شود. مردم از بین دو نامزد(احمد سراج- شبیب جویجری) یکی را راهی بهارستان می کنند و تیم 18 نفره خوزستان در بهارستان را تکمیل می کنند.
شور انتخاباتی در دو روز پایانی به موعد انتخابات بالا گرفته است و هر چند بواسطه نبود ستاد تبلیغات و تبلیغات شهری خیلی فضای شهر درگیر نشده است و آن شور و گرمای دور اول به نوعی فراگیر نشده است. اما فضای مجازی تب بالای گرفته و شبکه های اجتماعی به صحنه رقابت طرفداران دو نامزد تبدیل شده است .
هر یک سعی می کند نامزد خود را بالاتر و برتر نشان دهد و هر چند این شکل از تبلیغات عاری از ایراد نیست و اتهامات و مطالبی در فضای مجازی رد و بدل می شود که گاها اخلاقی و مستند نیستند که لازم است تدابیر قانونی لازم برای این مساله اندیشیده شود.
به گزارش تابناک خوزستان، در دو روز مانده به انتخابات هر چند به دلیل محدود و مشخص بودن نامزدها دقت و موشکافی و بررسی درباره سوابق نامزدها راحت و سهل است اما همچنان این سوال در ذهن مردم است که از این دونفر به کدام رای بدهم و به کدام یکی رای ندهیم؟ به نیروی جوان و انقلابی اعتماد کنم یا به عناوین پرطمطراق و بی ثمر دل خوش کنیم؟ این قبیل سوالات این روزها خیلی در بین مردم دست به دست می شود ولی شاید طرح این سوال که به چه کسی رای ندهیم و پاسخ به آن راحتر بتواند ما را به فردی که باید رای دهیم نزدیک کند!
شاخص های که ما را در حذف یکی از گزینه ها کمک کند کدام شاخص ها است؟ چگونه می توانیم بدانیم کدام یک از این دو نفر صلاحیت نمایندگی مردم اهواز را ندارد؟ در ادامه به تعدادی شاخص که می تواند به حذف یکی از گزینه ها کمک کند اشاره می شود:
1- قوم گرا بودن: خوزستان در این سالها یکی از نقاط قوتش ، وحدت و همرنگی بوده است و دشمن همواره سعی کرده با نیروی داخلی و خارجی این وحدت را آسیب بزند. این خصیصه وحدت و انسجام از دستاوردها و پیامدهای انقلاب است. بی شک قوم گرایی و این خصیصه نامناسب یک شاخص برای حذف یکی از گزینه ها است. اگر نامزدی به جای سمبل وحدت و یکانگی به نمادی از تفرق و بدبینی و انشقاق تبدیل شد، آن نامزد صلاحیت نمایندگی مردم خوزستان را ندارد. حضور افرادی که سالها بر ضد وحدت ملت ایران تلاش کردند و با تشکیل لجنه های قومی مایه خوشحالی دشمن را سبب شدند، حضور شان در کنار یکی از نامزدها زنگ هشدار و بیدار باش مشخصی است.
2- اتصال به کانونهای ثروت و قدرت: نامزدی که انصال به مردم نداشته باشد لیاقت نشستن بر کرسی مجلس را ندارد. حمایت کانون های قدرت و ثروت و صنایع و دستگاههای دولتی از استانداری و شهرداری تا فولاد از یکی از نامزدها ضمن خلاف بودن، نشانه ای مشخص بر تصمیم گیری کانون های قدرت و ثروت برای انتخاب مردم است.
3- سفره های رنگین تبلیغاتی: ساده زیستی از جمله شاخصهای است که زیبنده است هر نماینده انقلابی به آن مزین باشد.ساده زیستی مساله ای است که بارها رهبری انقلاب بر آن تاکید داشتند. تطمیع و پهن کردن سفره های رنگین و فریب کاری با تظاهر به ساده زیستی از جمله به شاخص های است که نیاز است مردم به آن دقیق شوند. اگر نامزدی در بین مردم سفره های رنگین پهن می کند لیاقت نمایندگی ملت را ندارد.
4- سابقه سالاری: در چند سال اخیر رهبری انقلاب مدام بر مساله جوانگرایی و اعتماد به جوانان تاکید داشتند و اینکه نامزدی مکرر به سابقه خود تاکید کرده و رقیب را خام جلوه دهد، نمی توان به این نامزد اعتماد کرد. بر همگان روشن است بخشی از این وضعیت موجود محصول همان افرادی است که امروز ادعای سابقه طولانی در مدیریت خوزستان می کنند!
5- در دسترس نبودن و ضد شفافیت بودن: نامزدی که حاضر نیست در بین مردم و رسانه ها حاضر شود و پاسخگو باشد نمی تواند نامزدی مورد اعتماد باشد. کسی که حاضر نیست در باره میزان درآمد، میزان هزینه تبلیغات و محل آنها گزارش دهد نمی تواند قابل اعتماد باشد.
به گزارش تابناک خوزستان، مردم باید با حضور پرشور و آگاهانه اجازه ندهند فردی که شایستگی های لازم برای نمایندگی ملت مسلمان و یکپارچه ملت ایران را ندارد، بر کرسی مجلسی که برای هر کرسی 300 شهید تقدیم شده است، تکیه بزند.
____________________________________________________________________________________
*گزارش: تحریریه تابناک خوزستان *سردبیر: سمیه همت پور
