تابناک خوزستان گزارش می دهد؛
در حالی که هیاهوی پرداخت بیمه بیکاری ناشی از شیوع کرونا در سال گذشته به گوش کارگران رسید متاسفانه برخی از نامهربانی بیمه‌گران خبر می‌دهند.
به گزارش تابناک از بهبهان، در حالی که هیاهوی پرداخت بیمه بیکاری ناشی از شیوع کرونا در سال گذشته به گوش کارگران رسید متاسفانه برخی از نامهربانی بیمه‌گران خبر می‌دهند در حالی که برابر اعلام وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی 780 هزار نفر در سامانه بیمه بیکاری این وزارتخانه ثبت نام کرده‌اند که با پالایشهای صورت گرفته حدود 650 هزار نفر مشمول دریافت بیمه بیکاری شناخته شدند.
علی‌رغم پیش‌بینی تسهیلات حمایتی و بیمه بیکاری برای کارگاه‌ها و کارگران آسیب دیده از کرونا تاکنون برای برخی‌ها پرداختی صورت نگرفته و خانوارهای کارگری در انتظار کمک دولت هستند؛ هرچند که اعلام شده امکان واریز سه ماهه بیمه بیکاری به صورت یکجا وجود دارد ولی بسیاری از کارگران پس از 7 ماه به دلیل شیوع کرونا و تعطیلی کارگاه و نامه عدم نیاز کارفرما خانه‌نشین شده و با مشکلات معیشتی و ناتوانی در تامین هزینه های زندگی مواجه بوده‌اند که از این جهت تسریع در پرداخت مقرری بیمه بیکاری و رفع دغدغه معیشتی آنها امری ضروری است.
معیشت کارگران تاثیر زیادی از کرونا گرفت، کارگران بیش از سایر اقشار، هدف ترکش‌های کرونا، قرار گرفت، این قشر آسیب پذیر به علت بیکاری، با کاهش درآمد روبه رو شده‌اند البته این ویروس ، دستاویزی برای کارفرمایان شد تا برای تعدیل نیروی کارگری اقدام کنند و برخی کارفرماها هم کرونا و کاهش میزان فروش محصولات و نامناسب بودن وضعیت کسب و کار را بهانه کرده‌اند تا از افزایش حقوق کارگرن طفره روند.
از شکایات تاکنون راه به جایی نبرده‌ام
یکی از کارگران واحد تولیدی در نشست مجازی با تابناک در بهبهان با موضوع آثار کرونا بر زندگی اقشار آسیب پذیر اظهار داشت: شرایط پیش آمده ناشی از شیوع کرونا کارفرمایان و کارگران را در وضعیتی قرار داده که ممکن است دچار تنشهای جدی شوند. از بحث سوءاستفاده برخی کارفرمایان که بگذریم، در مواردی آنها هم شرایط بدی دارند و چارهای جز کاهش هزینههای خود نمیبینند. وعده داده شده که از کسبوکارهای آسیب دیده از کرونا حمایت می‌شود اما برای بعضی کارگران هنوز این وعده عملی نشده است.
وی افزود: در حالی که قانون درباره بسیاری از موارد مرتبط با کار صراحت دارد، اما از آنجا که افراد برای احقاق حق خود مجبور به شکایت هستند و این شکایت ممکن است به قیمت از دست دادن کار تمام شود، کارگر عطای شکایت را به لقایش میبخشد. مساله این است که قراردادهای کار در ایران موقت و در بسیاری موارد زیر یک سال است. در نهایت فرد حتی اگر شکایت کند و حق هم به او داده شود، ممکن است در زمان پایان قرارداد از کار برکنار شود.
این کارگر که در در برهه‌های مختلف بیکار و مجبور به استفاده از بیمه بیکاری شده است بیان کرد: چون در برهه‌های مختلف بیمه بیکاری گرفته‌ام متاسفانه تاکنون جلسه‌ای برای تعیین وضعیتم در اداره کار برگزار نشده و در هفت ماه گذشته هیچ حقوقی دریافت نکرده‌ام.
ظلم آشکار بیمه‌گران به بیمه‌گذاران؛ حداقل درمان در قطع نکنید!
رضا یکی دیگر از کارگران بیکار شده در ایام کروناست که در موسسات آموزشی مشغول به کار بوده و اینگونه می‌گوید: چون کارگر بودم در زمان‌های مختلف مشاغل گوناگونی عوض کرده‌ام و الان با 21 سال سابقه پرداخت حق بیمه بین زمین و آسمان گیر افتاده‌ام.
وی تصریح کرد: متاسفانه کارفرما با شروع کرونا از پرداخت حق بیمه ممانعت کرد و الان حتی بیمه خدمات درمانی با این همه سابقه کار ندارم که بتوانم حتی فرزندانم را برای معالجه به بیمارستان ببرم که جای سوال دارد چرا نباید بیمه‌گذاران حداقل خدمات پزشکی ارائه کنند تا تکلیفشان در اداره کار روشن شود آیا اگر من با این سابقه دچار بیماری شوم ظلم شرکت بیمه‌ای نیست؟
این کارگر ادامه داد: بر اساس قانون اگر کارگری قرارداد دارد و بعد اتفاقات اخیر کارفرما به او گفته دورکاری کند، باید حقوق این فرد کامل پرداخت شود. در صورتی که کارفرما قصد دارد تغییراتی در قرارداد به وجود بیاورد، باید در زمان بستن قرارداد جدید با کارگر توافق کند. با این وجود این توافق به معنای آن نیست که دریافتی فرد کمتر از حداقل دستمزد تعیین شده باشد، همانطور که قانون صراحت دارد که نیروی کار باید بیمه شود.
نبود کمک برای برخی کارگران رنج آور است
یکی از کارگران فصلی در این نشست با ابراز گلایه و شکایت اظهار داشت: دولت با توزیع بسته‌های معیشتی و کمک نقدی، گامی برای حمایت از کارگران برداشته است اما در این میان، کارگران که بیمه نیستند و شناسنامه کاری ندارند از این قافله جاماندند. این کارگران که بدون شناسنامه و بیمه فعالیت دارند، برای دولت قابل شناسایی نیستند و از این رو، از کمک های دولت بی بهره مانده‌اند، اطلاعاتی در زمینه این قشر در دست نیست اما این روزها، مراجعه این کارگران به ارگان‌های مختلف و تقاضا برای دریافت سبدهای معیشتی زیاد است.
وی افزود: در شرایط کرونا وضعیت کارگران شاغل در کارگاه های بزرگ و صنایع بزرگ، خیلی حاد نیست اما کارگران شاغل در کارگاه های کوچک به شدت به مشکل برخوردند، کارگران ساختمان بیشترین تاثیر را گرفته اند و بیکارتر شدند، کارگران فصلی و کارگران سرگذر اکنون به جد نیازمند حمایت دولت هستند، در تامین مایحتاج و معیشت خود مانده اند.
این کارگر با اشاره به این که افرادی به خانه به نهادهای حمایتی مراجعه می‌کنند، که از همه جا، مانده اند البته تعداد زیاد است و برای آنان کاری انجام نشده است بیان کرد: کارگر، سهم سه درصدی خود برای بهره‌مندی از مزایای بیمه بیکاری را به سازمان تامین اجماعی پرداخت و اکنون انتظار دارد از مزایای آن بهره مند شود نه این که در پروسه اداری گیر کنند.
مهدی مستوی
