رضا علیجانی به نظر می‌رسد پس از چندین دوره تجربه از تشکیل شورا در شهر اهواز از جمله مسائل مهمی که میان این شورا و شهروندان هنوز هم مورد غفلت قرار گرفته است نظام مند نمودن ارتباط میان شهروندان و اعضای شورا است.
این ارتباط در حال حاضر به صورت مستقیم و پراکنده و یا از طریق نامه نگاری و یا طریق اینترنت و فضای مجازی شکل گرفته است.
واقعیت این است که با دگرگونی در شرایط زندگی می بایستی شیوه ارتباط موجود نیز دستخوش تغییراتی جدی شود. زمان در حال حاضر فاکتوری بسیار مهم است و جابجایی افراد دارای هزینه های اضافی بر زندگی است لذا مکانیسم ارتباط نیز می بایستی تعریف دیگرگونه شود تا بتوان هر دو فاکتور را در یک تعادل منطقی قرار داد.
در حال حاضر با توجه به تغییر در سیستم های اداری و مکاتبات و برخورداری از شیوه‌های مدرن می توان ارتباط میان شهروندان و اعضای شورا را نیز تعریفی از این مدل شبکه ای نمود.
در چنین معیاری اعضای شورا می توانند با شهروندان ارتباطی مستقیم داشته باشند و حتی نقطه نظرات خود را در مورد طرح ها و لوایح به آنها انتقال دهند و یا از آنها مشورت بگیرند.
بدین ترتیب اعضای شورا می توانند در یک بسته همیشه آماده از وضعیت افکار عمومی و موج هایی که در میان شهروندان ایجاد می شود دائما باخبر باشند.
اگر این اتفاق میمون تحقق یابد یقینا شورا و شهرداری از یک سازمان ناظر نامحسوس برای سلامتی دائمی هم برخوردار خواهند بود.
