به گزارش تابناک هرمزگان، دکتر مریم پاسالار در یادداشتی نوشت؛ امروزه یکی از مهمترین مسائلی که برای هر شخص و جامعهای حائز اهمیت است امر محیطزیست است، محیط زیستی که بدون شک میتوانیم بگوییم هر چه که داریم از او داریم اما متاسفانه موهبات به دست ندانم کاریهای ما انسانها از دست میرود، و صنعتی شدن و رویآوردن به زندگی شهرنشینی و همچنین توسعه بدون مطالعه شهرها بدون توجه به حق و حقوق اکوسیستم و محیطزیست نیز این امر را تسریع بخشیده است در حالی ما باید به عنوان یک فریضه این امر را قبول کنیم که به ازای هر چند متر پیشروی که در شهرسازی و ... به محیطزیست میکنیم باید xمقدار نیز حق محیطزیست را ادا کنیم به عنوان مثال بگوییم اگر قرار است یک آپارتمان ۱۰۰ واحدی در فلان محدوده ساخته شود، ابتدا برای خنثیکردن تبعات زیست محیطی آینده آن مثلا به ازای هر واحد حداقل یک درخت نیز در آن محدوده غرس شود و همانگونه در مدیریت شهری برای واحدهای ساختمانی در نظرگرفتن فضایی به عنوان پارکینگ ضروری است فضای سبز ماندگار نیز ضروری شود، مسئلهای که حائز اهمیت است این است که باید باور کنیم که تنها "یک زمین داریم" و اگر به فکر حیات این زمین نباشیم در آیندهای نه چندان دور همچون تصاویری که برخی از فیلمهای هالیودی از آینده زمین مخابره میکنند با برهوتهای صنعتیای روبرو خواهیم شد که در سیطره آسمان خراشها است و هیچ نمودی از طبیعت و محیطزیست در آن وجود ندارد.
و یا همچون انیمیشن Lorax مجبور خواهیم شد هوا را هم برای تنفس با پول بخریم و جهت زیباسازی فضا از درختان مصنوعی استفاده کنیم.
باید باور کنیم که "تنها یک زمین داریم" بنابراین هم اکنون که به دنبال توسعه پایدار، امنیت پایدار، آب شرب پایدار، اقتصاد پایدار و ... هستیم باید برای تامین و تضمین زندگی پایدار نیز تمرکز و تلاش کنیم و خود را متعهد به همزیستی هماهنگ با طبیعت کنیم.
آنچه که امروز در مدیریت محیطزیست شهری باید مورد توجه قرار گیرد این است که باید مفهوم علمی توسعه به طور کامل اجرا شود، ساز و کار مسئولیت دولت، همکاری ادارات، مشارکت تودهای و نظارت اجتماعی ایجاد و بهبود یابد و از طریق بسیج همه مردم، اقدامات مشترک برای صیانت از محیطزیست در شهرها به عنوان میدان اصلی و در خارج شهرها به عنوان پشتیبان از شهرها انجام شود چرا که امروزه چالشهایی که با آنها روبرو هستیم یک مورد یا دو مورد نیست و ما با تغییرات اقلیم گستردهای روبرو هستیم که باید دامنه تغییرات آن را در رفتارهای زیست محیطی خود جستو جو کنیم.
در بخش کلان باید بدانیم که امروز موضوع روز ما زنده کردن سیاره مان است و هر یک از ما باید برای سلامت این سیاره تلاش کنیم چرا که علیرغم تلاشهای قابل توجه و دستاوردهای چشمگیر، بسیاری از مشکلاتی که در قرن بیستم گریبانگیر سیاره زمین شده است، همچنان به قوت خود باقی است و ما بیش از هر زمان دیگری باید اقدامات لازم را انجام دهیم تا اطمینان حاصل شود که محیط زیست در راس برنامه جهانی،ملی، استانی و شهری ما باقی میماند.
وقوف به این امر حائز اهمیت است که محیطزیست یک مسئله در درجه پایین نیست که فقط سازمان محیطزیست متولی آن باشد بلکه باید این درک در بین تمام مدیران از مدیران صنعتی تا تجاری و شهری و سیاسی قرار بگیرد که توجه به زیستبوم اولویت کارشان است و باید تلاش کرد که مسائل زیست محیطی انسانی شود و مردم توانمند شوند تا محرک های مثبت توسعه پایدار و عادلانه باشند؛ درک این موضوع که جوامع کلید تغییر نگرش نسبت به مسائل زیست محیطی هستند؛ حمایت از مشارکت برای تضمین امنیت و رفاه بیشتر آینده را برای همه ملت ها و مردم تضمین میکند.
این امر در استان هرمزگان و در شهر بندرعباس حالت ویژهتر و اهمیت بیشتری دارد چرا که حضور غولهای صنعتی آلاینده در غرب بندرعباس موجب میشود آلودگی محیط زیست و هوا ثانیه به ثانیه بیشتر شود چرا که این صنایع غول پیکر بعضا بدون هیچگونه تعطیلی در حال فعالیت هستند و تبعات ناشی از آنها به چشم و ریههای مردم میرود که در این راستا قانونگذار برای صنایع پرداخت سهم آلایندگی را مشخص کرده است که صنایع بایست آن را بپردازند اما متأسفانه در این امر نیز شاهد کوتاهیهای بسیاری هستیم که نشان از درک ناصواب مدیران صنعتی نسیت به محیطزیست و عدم دلسوزی آنها برای مردم مناطق در معرض آلایندگی است در حالی که یک مدیریت استاندارد و تمدنی نباید همچنین مشکلاتی داشته باشد، صنایع باید عوارض آلایندگی خود را بپردازند و دستگاههایی هم که این عوارض را دریافت میکنند بایست خود را مجاب کنند که آن را در محل و موضوعی که از سبب آن عوارض گرفتهاند صرف شود مثلا اگر عوارض آلایندگی اخذ میشود صرف افزایش سرانه فضای سبز، ایجاد کمربند سبز و مسائل عام المنفعه شود تا مردم بتوانند از آنها منتفع شوند.
از جهت دیگر نیز استان هرمزگان و بندرعباس دارای نوار ساحلی عریض و طویلی میباشد که نگهداری و استفاده بهینه از این سواحل امری ضروری است اما متأسفانه سالیان سال است که شاهد تعرض به ساحل و دریا با رهاسازی فاضلاب و پساب فاضلاب هستیم در حالی که از ابتدا میشد با اجرای طرحی که هماکنون در حال اجرا است جلوی آسیبهایی که به محیطزیست شهر بندرعباس زده شد گرفته شود؛ آنچه امروز باید دیده شود این است که حفاظت محیطزیست تنها وظیفه سازمان محیطزیست یا شهرداری یا منابع طبیعی نیست بلکه هر سازمان و دستگاهی باید به عنوان یک اولویت این امر را دنبال کنند، از سازمانها و دستگاههای فرهنگی و مذهبی گرفته تا دستگاههای اجرایی در حوزه صنایع معدنی و فلزی، صنایع نفتی، بساز بفروشها، شهرداریها و ... باید نقش و وظایف خود را در مسئله محیطزیست بدانند و به آن داوطلبانه عمل کنند.
انتهای پیام/