به گزارش تابناک کرمان، سفرههای آب زیرزمینی استان کرمان هستم، در نزدیکای سطح زمین شهرها و دشتها بودم، یکدفعه قصهای به نام چاه و چاهزنی راه افتاد، همه زه آبهایی که در لایههای آبدارم جمع شده بودند، پمپاژ میکردند. بطرف سطح زمین که جایگاههای ذخیره آب تخلیه میشد، تنها به طرف عمق زمین، بین ذرات خاکم زه آبها باقی میماندند. حفر مستمر و بی امان چاهها، فرصت جایگزین شدن آب لایههای تخلیه شده را میگرفت، ناگزیر با خشک شدن لایهها و استمرار آن به عمق بیشتر منتقل شوم. لایههایی که از مسیر عمیق شدن درشت دانهتر بودند، زه آبها را در اعماق بیشتری بر روی لایههای غیرقابل نفوذ ذخیره نمودند. حفاران با برداشت مصالح از لایههای زمین با تشخیص این مسئله، عمق حفاری را تنظیم و به ما میرسیدند. حفاریها را در تمامی نقاط استان کرمان حس میکردم، کسانی که مجوز صادر میکردند، خوب میدانستند چکار میکنند. تعهدات قانونی منطبق با قوانین توزیع عادلانه آب را میدانستند، ولی اینقدر بیتفاوتی حاکم بود که استنباط میکردم، شاید قوانین برعکس تهیه و تنظیم و به ثبت رسیدهاند، و من درک آنرا ندارم، خیلی متأسف میشدم، آرزو داشتم که نقاطی را که مجوز چاه صادر نموده و بلافاصله حفاری نمودهاند، آنها را روی نقشههای قدیم توپوگرافی هر منطقه درج میکردند، این نقشهها را با قانونگذاران قوانین توزیع عادلانه آب نشان میدادند تا ببینند که قوانین وضع شدهشان هیچگونه جایگاهی بین مجریان آنها نداشتهاند. جاهایی که پهنهام مشخص و آقایان آبهای مرا بطور کامل پمپاژ نموده بودند، متوجه حفاری چاه جدیدی میشدم. گاهاً آثار این قبیل چاهها در این پهنه به ده فقره در یک شعاع یکصد متری به اسم جابجایی انجام میشد. فکر میکردم کسانیکه این قبیل مجوزها را صادر میکنند مرتبط با ارگانهای مهندسی آنهم از نوع مهندسی آب هستند؟ یعنی تشخیص نمیدهند که در این محدوده با حفاری چاه اول تمامی زه آبها را پمپاژ نمودهاند؟ معنی علمی و کارشناسی برای اینکار نمیتوانستم پیدا کنم. وقتی که با این و آن در میان گذاشتم به این نکته میرسیدم که اگه آب برای مالکان و حق آبه بران نداشته نون برای صادر کنندگان مجوز و یاشرکتهای حفاری مرتبط با آنها داشته است. جالبتر اینکه آقایان چاهی را با عمق پنجاه متر مجوز صادر نموده و حفاری شده است. برای افزایش عمق و کف شکنی بر روی همان چاه پنچاه متری کار نمیکردند، بلکه با جابجایی چاه و از سطح زمین ایندفعه هفتاد متر حفاری مینمودند، دفعه بعد یکصد و همینطور حفاری ادامه پیدا میکرد، تا به لایههای فاقد آب میرسیدند. سؤال اینجاست که در مناطقی هم که فاتحه آب و یا زه آبهای سفرههایم خوانده شده بود، باز هم دست بردار نبودند. وقتی که کار حفاری مکانیزه جواب کرده است، حالا دیگر چاههای دستی حفاری مینمایند، چاههای دستی، با عمق بیش از یکصد و پنجاه متر هر جای عمق چاه را که آبدار تشخیص میدادند، از آن نقاط دستکهای فرعی حفاری میکردند. احساس میکنم که وزارت نیرو برای قلاء نمودن زه آبهایم عهد و پیمان با جایی بسته است. چونکه میخواهد با این برنامهها از استان کرمان چه بسازد. سر در نمیآورم، واقعاً متاسف و منتظرم. چندی پیش یکی از نمایندگان ارشد وزارت نیرو در استان کرمان حرف کوچ شهر کرمان را مطرح نمود، که خوشبختانه رسانههای کرمانی جواب خوبی به او دادند، اعلام نمودند که اگر به جای کوچ کرمان مسئولین تصمیمگیری آب که، فاقد توان فکر کردن هستند کوچ دهند، کرمان روی عمران و آبادانی را خواهد دید. خلاصه کلام من هم به آینده استان کرمان نگرانم چاره اندیشی فرمایید.
انتهای پیام/حسن اشرفگنجویی