به گزارش «تابناک»؛ روزنامه‌های امروز یکشنبه ۱۷ اردیبهشت ماه در حالی چاپ و منتشر شد که صحبت‌های رئیس جمهور سابق درباره وضعیت برجام، اردوغان و رنگین‌کمان مخالفان، حساب‌کشی از وزرا و آتش بازی دختران هاکی روی یخ در صفحات نخست روزنامه‌های امروز برجسته شده است.
در ادامه تعدادی از یادداشت‌ها و سرمقاله‌های منتشره در روزنامه‌های امروز را مرور می‌کنیم؛
نگاهی نو به توافق تهران-ریاض
هادی محمدی طی یادداشتی در شماره امروز خراسان با تیتر نگاهی نو به توافق تهران-ریاض نوشت: یک ماه از توافق میان وزیران خارجه ایران و عربستان در پکن می‌گذرد و در جدیدترین تحول نمایندگی‌های سه‌گانه ایران در عربستان سعودی نیز آغاز به کار کرده اند، این یعنی قدمی جدید در راه فعال سازی بیشتر روابط تهران و ریاض بعد از حدود ۸ سال سردی و قطع روابط دیپلماتیک. اما آن چه در هفته‌ها و روزهای اخیر بیش از هر چیز به گوش رسیده و در تحلیل‌ها بیشتر نوشته شده در ابعاد امنیتی و سیاسی این توافق بوده است. این را می‌توان به وضوح دید که توافق ایران و عربستان زلزله‌ای سیاسی در منطقه بود و نه تنها روابط ایران با دیگر کشور‌های عربی را تقویت و بازسازی کرده و می‌کند، که حتی توانست اختلافات چند سال اخیر میان دیگر کشور‌های عربی را نیز تلطیف کند به گونه‌ای که بعد از ۱۳ سال شاهد سفر وزیران خارجه سوریه و عربستان به پایتخت‌های هم بودیم، ترکیه و مصر همکاری‌های جدید را برنامه ریزی کردند و یمن و عربستان در چارچوب آتش بسی که بار‌ها تمدید شده به تبادل اسیر پرداختند. با همه این توفیقات، آثار این توافق اگرچه در سبد امنیتی و ثبات منطقه تعریف می‌شود، اما از آن جا که آرامش و امنیت زیرساخت و نیاز اولیه برای توسعه اقتصادی نیز هست، این حرکت سریع به سمت امنیت سازی در منطقه‌ای که بیش از دو سوم انرژی نفت و گاز دنیا را تامین می‌کند قطعا بر اقتصاد منطقه و دنیا نیز اثرگذار خواهد بود و در این میان ایران نباید تنها و بیشتر از هر بعد دیگری به بعد سیاسی و امنیتی توافق با ریاض بیندیشد.
عربستان سعودی به عنوان یکی از پردرآمدترین کشور‌های جهان برای آینده نه چندان دور خود طرح‌های توسعه‌ای مهمی تعریف کرده که قطعا ایران می‌تواند از این سبد توسعه‌ای بهره برداری‌های زیادی داشته باشد. این کشور برای چند سال آینده طرح جذب ۷۰۰ میلیارد دلاری سرمایه گذاری خارجی دارد که با توجه به نزدیکی ایران و قرابت‌های فرهنگی و مزیت‌های نسبی کشورمان در تولید ارزان قیمت و با کیفیت کالا‌های مورد نیاز عربستان، حتما جایگاه مهمی را در آینده اقتصادی عربستان می‌تواند به خود اختصاص دهد. اما مهمترین مزیت نسبی کشورمان برای اقتصاد عربستان که به نوعی اقتصاد رقیب ما محسوب می‌شود و نه مکمل، جایگاه ژئوپلیتیک ایران است که می‌تواند به راهگذر مهم و راهبردی برای صادرات محصولات نفتی و پتروشیمی عربستان به کشور‌های اروپایی، شرق آسیا و آسیای میانه بدل شود. امکانی که با توجه به توسعه راه‌های جاده‌ای و آهن در کشورمان و امنیت قابل توجه در مسیر‌های ترانزیتی می‌تواند برای طرف سعودی جذابیت‌های بالایی به همراه داشته باشد. بر این اساس اگر اقتصاد ایران و عربستان هماهنگ شوند و عربستان ترانزیت خود را از ایران به آسیای مرکزی و قفقاز انجام دهد زمینه همکاری مهمی ایجاد می‌کند.
از سوی دیگر جمهوری اسلامی ایران نیز در شرایط فعلی و فشار‌های تحریمی که یکی از اهدافش انزوای ایران است نیاز دارد تا به کسب منافع در محیط بین الملل بپردازد و هزینه‌ها و توفیقات امنیتی و نظامی خود در باثبات سازی منطقه‌ای را به نوعی در حوزه اقتصادی نقد کند؛ بنابراین اصل بدون اتصال به پیوست‌های توسعه‌ای در محیط بین‌الملل این اهداف و این تنیدگی در اقتصاد منطقه اتفاق نخواهد افتاد.
این که کشور‌های عربی به ویژه عربستان به این فهم رسیده‌اند که بدون برقراری امنیت پایدار و کنار گذاشتن مخاصمه با کشور بزرگی همچون ایران نمی‌توان سیاست اصولی و راهبردی مبتنی بر پیشرفت اقتصادی و توسعه‌ای در سطح جهانی را محقق کرد خود از دستاورد‌های توافق تهران و ریاض به حساب می‌آید که باید مورد بهره برداری بیشتر ما قرارگیرد. در مجموع به نظر می‌رسد با عبور سریع از مراحل اولیه آغاز به کار نمایندگی‌ها و پس از برگزاری مراسم حج واجب در دو ماه آینده باید بیش از هر چیز به تقویت دیپلماسی اقتصادی با عربستان پرداخت و اجازه نداد این فرصت بکر مانده در ۸ سال گذشته، به راحتی همچون فرصت‌هایی که در برخی دیگر از کشور‌های همسایه یا فراهمسایه، اما دوست از دست دادیم از دست برود. اعزام گروه‌های تجاری و اقتصادی و تشکیل کمیسیون اقتصادی مشترک بین دو کشور از ضروریات اولیه است که توجه بخش‌های ذی ربط از جمله وزارت خارجه، وزارت اقتصاد و وزارت صمت را می‌طلبد. در این راه حتی سفر رئیس جمهور هم می‌تواند گره‌هایی را باز کند و به کار سرعت بدهد. قطعا این فرصت که دیپلماسی داده می‌تواند برای ایران و منطقه عوایدی فراتر از امنیت و ثبات داشته باشد، اگر با تدبیر و هوشمندی برخورد کنیم.
ورزشگاه ویران، هوادار عصبانی
فریدون حسن طی یادداشتی در شماره امروز جوان با عنوان ورزشگاه ویران، هوادار عصبانی نوشت: هوادار با حالت عصبانی وارد ورزشگاه می‌شود، این اصلی‌ترین جمله صحبت‌های سردار محسن امجدیان، معاون یگان ویژه فراجا در خصوص وضعیت بغرنج ورزشگاه آزادی تهران است. موضوع مهمی که سال‌هاست جلوی چشم همه قرار دارد، اما گویا مسئولان فوتبال کشور از فدراسیون‌نشینان گرفته تا سازمان لیگ و از همه مهم‌تر شرکت توسعه و تجهیز اماکن ورزشی نمی‌خواهند آن را ببینند و متوجه وخامت اوضاع شوند. کار با ماله کشیدن چند جا، چند فرغون ماسه، چند کیسه سیمان و به راه انداختن سروصدا هم به جایی نمی‌رسد و باید اصولی انجام شود. ورزشگاه آزادی با مشکلات وحشتناکی روبه‌روست که ظاهراً کسی نمی‌خواهد برای رفع آن‌ها کاری انجام دهد. اگر حتی تاکنون یا جدیداً به ورزشگاه آزادی نرفته‌اید فقط کافیست به حرفهای معاون یگان ویژه توجه کنید تا متوجه شوید اوضاع از چه قرار است و هوادار فوتبال در ورزشگاه آزادی با چه مصائبی مواجه است: «در ورزشگاه آزادی مشکلاتی مثل سرویس‌های بهداشتی، حفاظت پیرامونی، فنس‌کشی و نبود پارکینگ به اندازه کافی وجود دارد که هوادار را «عصبانی» وارد استادیوم می‌کند. تا به حال توانستیم جو داخل استادیوم آزادی را کنترل کنیم، ولی ما هم انتظاراتی داریم. زیرساخت‌های استادیوم آزادی مشکلاتی دارد؛ بازدید بدنی ما هنگام ورود هواداران به ورزشگاه سنتی و برخلاف تمام دنیا فاقد دستگاه «ایکس‌ری» است. تمام تلاشمان را می‌کنیم که با سعه‌صدر عصبانیت هواداران را مدیریت کنیم، ولی این ضعف امکانات فشار را روی همکارانم زیاد می‌کند.»
حالا تصور کنید با هوادار عصبانی و نیروهای پلیس تحت فشار زیاد، اتفاقاتی که بعد از پایان هر مسابقه ممکن است روی دهد کاملاً قابل پیش‌بینی است.
در این میان، اما عده‌ای هستند که گویا چنین مسائل مهمی برایشان کوچک‌ترین اهمیتی ندارد. همان‌ها که در فدراسیون فوتبال و سازمان لیگ نشسته‌اند و با برنامه‌ریزی‌های تقریباً افتضاح‌شان این شرایط بغرنج را سخت‌تر هم می‌کنند. یک جایی هم هست به اسم شرکت توسعه و تجهیز که اگر شما متوجه شدید از زمان تشکیل تاکنون چه کار مهمی انجام داده، حداقل به ما هم بگویید تا بدانیم.
در چنین شرایطی لیگ برتر فوتبال به دو هفته پایانی خود رسیده است. دو هفته‌ای که اگر آقایان حواس‌شان را جمع نکنند، می‌تواند آبستن اتفاقات زیاد و البته تلخی باشد. کسی توقع ندارد مشکلات ورزشگاه آزادی طی این دو هفته برطرف شود، اما می‌توان امید داشت که با یک برنامه‌ریزی درست حداقل این دو هفته را به سلامت عبور کنیم تا شاید برای فصل بعد آقایان به فکر بیفتند و حالا که حتی صدای اعتراض مسئولان انتظامی کشور هم درآمده، کاری کنند تا حداقل هوادار فوتبال با عصبانیت کمتری وارد ورزشگاه شود و ناراحتی‌اش فقط در حد نتیجه نگرفتن تیمش کاهش پیدا کند.
یکی از الزامات حرفهای بودن داشتن ورزشگاه مناسب است. موضوعی که فوتبال ایران فقط در ظاهر دارای آن است و اگر می‌خواهد برخلاف جعل سند‌های قبلی حداقل این یکی را به درستی داشته باشد باید کار اصولی در خصوص آن انجام دهد.
آموزش و پرورش آینه تمام‌نمای آینده کشور
علی‌اصغر فانی وزیر پیشین وزارت آموزش و پرورش طی یادداشتی در شماره امروز اعتماد نوشت: می‌دانیم که نیروی انسانی عامل اصلی توسعه پایدار بوده و آموزش و پرورش زیرساخت نیروی انسانی هر جامعه‌ای را تامین می‌کند. در فرآیند تعلیم و تربیت معلم نقش کلیدی دارد. در نتیجه می‌توان گفت: کلید توسعه‌یافتگی هر کشور در دستان پربرکت معلمین است. امروز آموزش و پرورش کشور آیینه تمام‌نمای آینده آن کشور است. آموزش و پرورش بزرگ‌ترین فصل مشترک ملت و حاکمیت است. دستگاه پهن پیکر آموزش و پرورش بیش از ۴۵ میلیون مخاطب مستقیم دارد (۱۵ میلیون دانش‌آموز، ۳۰ میلیون اولیا و قریب به یک میلیون معلم) آموزش و پرورش تنها نهاد دولتی است که در اقصی‌نقاط کشور حضور داشته و پرچم جمهوری اسلامی بر فراز مدرسه نشانگر حضور حاکمیت در تمامی نقاط ایران اسلامی است.
می‌توان نتیجه گرفت که آموزش و پرورش هم به لحاظ نیروی انسانی و در اختیار داشتن نیروی انسانی فرهیخته و هم به لحاظ اهمیت ماموریتی که به عهده دارد، از مهمترین نهاد کشور محسوب می‌شود. در هفته بزرگداشت مقام معلم هستیم و یاد و خاطره استاد شهید مرتضی مطهری و قریب به ۵ هزار شهید معلم را گرامی می‌داریم. هزینه روزانه آموزش و پرورش ۱۰۰۰ میلیارد تومان است لذا باید توجه داشت که تعطیلی یک روز مدارس برای دولت هزینه هزار میلیاردی دارد. در شرایطی که این وزارتخانه سرنوشت‌ساز با سرپرست اداره می‌شود جا دارد که آقای رییس‌جمهور در انتخاب کاندیدای وزارت و معرفی به مجلس تلاش بیشتر از معمول داشته و این دستگاه عظیم را از بلاتکلیفی خارج کند. به نظر می‌رسد شخصیتی ملی با حداقل ضوابط زیر ممکن است این وزارتخانه را تا حدودی نجات دهد.
۱- چهره‌ای شناخته‌شده و مورد قبول فرهنگیان باشد
۲- مدارج مدیریتی را در آموزش و پرورش طی کرده باشد
۳- مسائل و اولویت‌های آموزش و پرورش را بداند
۴- اهل مشورت باشد و از توان خبرگان استفاده کند
۵- استقلال آموزش و پرورش را حفظ کند
۶- جناحی نبوده و به منافع آموزش و پرورش، معلمان و دانش‌آموزان بیندیشد
امید است مجلس شورای اسلامی به خصوص کمیسیون آموزش و تحقیقات با دقت صلاحیت کاندیدای پیشنهادی رییس‌جمهور را بررسی و اعلام رای کند.
