آموزشهای فنی و حرفه ای حلقه زرین در زنجیره اشتغال پایدار
(بخش اول)
فردی که در سن کار (۱۵ تا ۶۵ سال) و جویای کار باشد اما شغل یا منبع درآمدی پیدا نکند در اقتصاد با واژه بیکار شناخته می شود.شاید این فرد از توانایی کافی برخوردار باشد و فرصت اشتعال برایش وجود نباشد و شاید فرصت اشتعال وجود دارد ولی او توانایی کافی و لازم را نداشته باشد و یا اینکه از فرصت و توانایی برخوردار باشد اما مهارت لازم را ندارد. به هر حال در چنین شرایطی در زمره جمعیت بیکار و غیر فعال جامعه قلمداد میشود. حتی تجربه بیکاری برای کسانی که به داشتن شغل ثابت و مطمئن عادت کرده‌اند، می‌تواند بسیار ناراحت‌کننده باشد و بیکاری یعنی از دست دادن درآمد و فشار اقتصادی برای کسانی که فاقد کارند بسیار زیاد است. پنج فاکتور مدیریت مناسبت - سرمایه گذاری مناسب - داشتن فن آوری وتجهیزات - مواد اولیه مورد نیاز و نیروی کار معیار های رشد تولیدات یک جامعه میباشد. عیار نیروی کار آموزش دیده د بین این فاکترها بر دیگر معیارها ارزشمندتر میباشد. چرا که اگر در یک جامعه فاکتور های اولی وجود داشته باشد و نیروی کار آموزش دیده نباشد آن جامعه نمی تواند رشد اقتصادی داشته باشد. اما اگر فاکتورهای اولی وجود نداشته باشد و فاکتور آخر وجود داشته باشد باز هم آن جامعه می تواند از رشد اقتصادی خوبی برخوردار باشد.
مدرک‌گرایی از ابعاد افزایش معضل بیکاری در برخی از کشورها بشمار می رود.این امر بسیار پر خطر تر از حالتی است که در جامعه ای نیروی آموزش دیده وجود نداشته باشد. در مفهوم کلی مدرک برای جامعه نان و آب نمی شود. هر چند نمی تواند اثر تکنولوژی را در جهان امروز انکار کند ولی با افزایش مراکز علمی و رویگرایی این مراکز به بحث های تئوری و نظری بویژه در رشته های فنی مهندسی، سمت و سوی آموزش و نیروی آموزش دیده در جهت مدرک گرایی سوق داده شده است.( ادامه در بخش بعدی)
دکتر صلاحلو مدیر مرکز ارتقا فنی حرفه ای شهرک صنعتی
