به گزارش تابناک مازندران، محسن فضل علی درباره بیماری مانیا گفت: این بیماری در گروه اختلالات خلقی است که فرد احساساس عدم تسلط بر خلقش دارد و دچار رنج و عذاب عظیمی شده و کارکردش مختل و روابط بین فردی اش دچار اختلال و از زندگی لذت لازم را نبرد.
وی درباره علائم بیماری مانیا افزود: داشتن خلق شاد نامناسب، پرخاشگری و تحریک پذیری، پرحرف، نیازش به خواب کم، تمرکز کم، پرش افکار از علائم این بیماری است.
این روان پزشک تصریح کرد: اختلالات خلقی پیشینه 400 ساله دارد و بقراط در قالب اختلالات شیدایی درباره آن صحبت کرده است.
وی با بیان اینکه طیف گستردهای این بیماری منجر به بستری شدن فرد در بیمارستان و طیف خفیف آن می تواند کارکرد مناسب ایجاد کند و کسی که نیازش به خواب کم می شود پر انژی و بیشتر فعالیت دارد.
فضلعلی با بیان اینکه شیوع این بیماری بین 2 تا 7 درصد است، اظهار کرد: بیماری مانیا در همه فرهنگها و کشورها وجود دارد و نسبت آن به زن ومرد یکسان است و در بروز این بیماری عوامل مختلف نقش دارند.
وی با بیان اینکه عوامل ژنتیکی در بروز مانیا نیز نقش دارند، افزود: در ایران مطالعه کلی انجام نشده ولی در مناطقی که در حاشیه دریای خزر قرار دارند شیوع این بیماری بیشتر از مکانهایی است که با دریا فاصله دارند.
این روان پزشک با اشاره به اینکه رژیم غذایی و تابش آفتاب در ایجاد بیماری مانیا دخالت دارد، افزود: عوامل روانی و اجتماعی همچون استرسهای محیطی به ویژه در سالهای اولیه زندگی در بروز مانیا نقش دارد.
وی با اشاره به اینکه بیماری مانیا گاهی در اثر سوء مصرف مواد و بعد از زایمان نیز دیده میشود، ادامه داد: مصرف نامناسب و خودسر داروهای ضد افسردگی می تواند فرد را مستعد به ابتلای مانیا کند.
فضل علی گفت: وضعیت اقتصادی در بروز مانیا تاثیرگذار نیست اما این مشکل روانی در وضعیت اقتصادی اجتماعی پایینتر دیده می شود و افراد مبتلا به این اختلال به دلیل اختلال به کارکردهای اجتماعی و شغلی بیشتر مستعدد از دست دادن جای پای شغلی و به تبع آن از دست دادن شغل میشوند.
وی با بیان اینکه مسئله مهم در کنترل اختلال مانیا افزایش آگاهی فرد بیمار و خانواده وی در جامعه است، افزود: از نظر سیر و پیش آگاهی این اختلال دورههای شعله وری و فرو نشینی را سپری میکند و در نهایت سیر مزمنی دارد.
این روان پزشک با اشاره به درمان دارویی و غیر دارویی عنوان کرد: در حال حاضر درمان درویی و غیر دارویی قطعی برای اختلال مانیا وجود ندارد و درمانهای غیر دارویی همچون خانواده درمانی و ایجاد فضاهای حمایتی می تواند از عود بیماری و بستری شدن های مکرر پیشگیری کند.
وی افزود: در افراد با زمینه ژنتیکی مستعد آموزش مهارتهای زندگی میتواند در کنترل و مدیریت استرسها و در نتیجه میزان ابتلا به اختلالات خلقی موثر باشد.
فضل علی گفت: درمانها یا دارویی یا غیر دارویی است و در درمان دارویی از داروهای پایدار کننده خلق استفاده میشود و در موارد شدید بیماری که خطر آسیب به خود یا دیگران یا ناتوانی در حفظ. کنترل رفتاری وجود دارد باید بیمار را در بیمارستان بستری کرد.
وی با بیان اینکه درمان شوک الکتریکی در موارد پیچیده بیماری توصیه می شود، افزود: از درمانهای غیردارویی می توان شناخت درمانی، درمان بین فردی، رفتار درمانی و خانواده درمانی را نام برد.
این روان پزشک درباره شخص مبتلا به اختلال دو قطبی(مانیا) گفت: آموزش خانواده مبنی بر توانایی جداسازی رفنتارهای معمول فرد از رفتارهای بیمارگونه اش حائز اهمیت است.
وی با تاکید بر اینکه باید از انگ بیماری زدن به مبتلایان مانیا خودداری شود، افزود: این یک بیمار است که مبتلایان با حمایت اجتماعی خانوادگی می توانند زندگی معمول خود را داشته باشد و بیمار بودن آنها نباید بهانه ای برای تضعیف شخصیت بیمار شود.