چه کسی پاسخگوی حوادث منجر به فوت نفت گچساران هست؟تاجگردون یا مدیران معزول؟

بسمه تعالی
تخصص , مهارت و تجربه جزء ضرورت های مدیریتی است و اگر مدیریت نتواند از نیروی انسانی متخصص و ماهر سازمان استفاده مطلوب به عمل آورد
که موجبات دلسردی،ناامیدی و عدم رضایت شغلی افراد سازمان را فراهم آورد. اینجاست که نه تنها سازمان در نیل به اهداف خود دچار مشکل می شود بلکه اثر بخشی و کارایی این سازمان به حداقل ممکن می رسد ، بر این اساس کم کاری و تعارض دامن گیر کارکنان سازمان مربوطه می شود.
از مهمترین عواملی که در پائین آمدن سطح کیفی یک سازمان نقش اساسی دارند می توان به:
۱ . عدم شایسته سالاری ۲ . ارجحیت رابطه بر ضابطه ۳ . عدم توجه به سوابق کاری افراد ۴ . بی کفایتی مدیران اشاره نمود.
نتیجه همه این عوامل به کم کاری و کاهش تعهد سازمانی ختم خواهد شد
و خروجی آن سازمان هم می شود دو حادثه ناگوار نفت گچساران که به فوت ۵ نفر و صدمه دیدن چندیدن نفر انجامید.
متاسفانه در چند سال اخیر چالشی به نام دخالت نماینده در امور مدیریتی شرکت بهره برداری نفت و گاز گچساران ایجاد شده است و نتیجه آن هم می شود عدم تخصص گرایی و ارجحیت رابطه بر ضابطه و خروجی سیستم نفت گچساران
دخالتهایی که نتیجه آن رفتن نیروهای متخصصی مانند مهندس پاکدل از صنعت نفت این شهرستان و نتیجه آن نیز می شود حذف و ضابطه در پست های مدیریتی این حوزه
مهمترین رکن کار در این صنعت ،ایمنی می باشد که متاسفانه با حذف تخصص و مسئولیت پذیری از صنعت نفت گچساران این اصل نیز به مرور زمان کم رنگ می شود.
اگر گذری اجمالی به مدیریت ادارات شرکت بهره برداری نفت و گاز گچساران داشته باشیم خواهیم دید که اکثر انتصاب ها فامیلی و از نزدیکان نماینده بود است .
حال چه کسی را باید مقصر اصلی ۷ کارگر معرفی کرد مقصر اصلی این حوادث مدیران معزول هستند یا نماینده ؟؟؟ و کدام یک باید باز خواست شوند؟
نماینده محترم باید بپذیرد که این صنعت برای پیشبرد برنامه های خود حق دارد با پالایش و نصب مدیران متخصص و با تجربه هدف اصلی خود یعنی تولید مبتنی بر شایسته سالاری که نتیجه آن می شود ارزش نهادن به نیروی انسانی سازمان و ایجاد انگیزه در بین کارکنان دست یابد،بنابراین دخالت های بیجا و چوب لای چرخ گذاشتن از وظایف ذاتی نمایندگان نبوده و نیست.
بهتر است نمایندگان محترم بر اساس سوگندی که در ابتدای نمایندگی یاد نموده اند منافع جمعی را بر منافع فردی خویش ارجحیت بدهند و به جای ورود در کارهای اجرایی به قانون گذاری و نظارت بپردازند.
واقعیت این است که وظایف حوزه بومی نمایندگی یک نماینده به صورت قوانینی نانوشته و فاقد چارچوب مشخص و خارج از محدوده تعیین شده در قانون است .

تا کی بخاطر اعمال نفوذ بیجا و سو استفاده از موقعیت و بکارگیری مدیران ضعیف مردم باید هزینه دهند وقت آن نرسیده که آقای نماینده با وجدان خودش مراجعه کند.
تا دلگرمی برای متخصصان و نخبگانی که جایگاه سیاسی ندارند ایجاد شود.

صادق علیپور