به گزارش تابناک اصفهان، سی و یکم خرداد ماه سال 1360 سالروز عروج بزرگمردی است خدایی، مردی که به همگان ثابت کرد بندگی در اوج قدرت و بزرگی نیز شدنی است، سالروز عروج مردی که در 49 سال زندگی اش در سمت ها و جایگاه های مختلف مثل معاون نخست وزیر، نماینده مجلس، وزیر دفاع، رئیس ستاد جنگ های نامنظم، استاد دانشگاه، فیزیکدان برتر و کارگر خلاق جوراب بافی قرار گرفت و همه جا برتر بود اما هیچگاه فراموش نکرد بنده ای بیش نیست.
جوانمرد بزرگی که از همان 1311 که چشم به جهان گشود، انسانیت برایش از همه چیز مهم تر بود از همین رو بود که سال ها بعد در هر پست و مقام مرتبه ای قرار گرفت آن را فراموش نکرد...
و این بزرگوار بزرگ تاریخ کسی جز مصطفی چمران نیست؛ چمران همان دانشجو ممتاز فیزیکی که بهترین شرایط علمی را رها کرد تا به بدترین مناطق لبنان برود و در کنار سید بزرگ، امام موسی صدر مراتب بندگی را تجربه کند...
و به واقع کلمات در بیان و توصیف" کودکی که وقتی دید نمی تواند کاری برای گدای سرمازده سر کوچه انجام دهد، تصمیم گرفت چندساعتی را در دالان سرد خانه پدری بخوابد و سرما بخورد و سختی بکشد تا حداقل بخشی از زجر او را کشیده باشد" چقدر ضعیف است و به واقع چمران را فقط باید درک کرد.
و آری چمران در طول حیات؛ همان کودک باقی ماند...
متن زیر آخرین نوشته همان کودک معصوم 49 ساله است لحظاتی قبل از شهادت:
« ای حیات ! با تو وداع می کنم ، با همة مظاهر و جبروتت . ای پاهای من ! می دانم که فداکارید ، و به فرمان من مشتاقانه به سوی شهادت صاعقه وار به حرکت در می آیید ؛ اما من آرزویی بزرگتر دارم . به قدرت آهنینم محکم باشید. این پیکر کوچک ؛ ولی سنگین از آرزوها و نقشه ها و امیدها و مسئولیتها را به سرعت مطلوب به هر نقطه دلخواه برسانید . دراین لحظات آخر عمر ، آبروی مرا حفظ کنید . شما سالهای دراز به من خدمت ها کرده اید . از شما آرزو می کنم که این آخرین لحظه را به بهترین وجه ، ادا کنید . ای دست های من ! قوی و دقیق باشید . ای چشمان من ! تیزبین باشید . ای قلب من ! این لحظات آخرین را تحمل کن . به شما قول می دهم که پس از چند لحظه همة شما در استراحتی عمیق و ابدی آرامش خود را برای همیشه بیابید . من چند لحظة بعد به شما آرامش می دهم ؛ آرامشی ابدی . چه ، این لحظات حساس وداع با زندگی و عالم ، لحظات لقای پروردگار و لحظات رقص من در برابر مرگ باید زیبا باشد ».
گلایه:
شاید یکی از بزرگترین اشتباهات ما در تبلیغ، نشر و ترویج انقلاب اسلامی، محدود کردن شخصیت های بزرگ و تأثیرگذار مثل شهدا در تاریخ تولد یا شهادت بوده به طوری که در آن تاریخ، تلویزیون به بررسی زندگی آن فرد در حد چند گزارش یا یک مستند بپردازد، همایش ها و مراسم های رونمایی از کتاب و سایت و نرم افزار برگزار شود و همه چیز تمام شود تا سال آینده و همان زمان!
مسئله ای که تاکنون سبب شده این بزرگان تاریخ انقلاب به المان ها و برندهایی محدود برای برگزاری همایش های ملی و دانشجویی و تکمیل و پر کردن گزارش کار و هم چنین برگزاری مراسم های مختلف برای رونمایی کتاب و نرم افزار و سایت برای نشان دادن یک کار صورت گرفته، تبدیل شود در صورتی که نکته اساسی و مهم، انتقال و ترویج تفکرات و شیوه عملکرد آن ها و هم چنین تأثیرگذاری آن ها در انقلاب به نسل بعدی است.
با توجه به این مسائل شاید خواندن درباره شهید چمران و دانستن کمی از بزرگی ها این شخصیت بزرگوار با فاصله یک روزه از سالروز شهادت ایشان، خیلی هم خالی از لطف نباشد.