تابناک ایلام ، خداداد ابراهیمی:: او با ورود به عالم سیاست، از سال ها پیش نتوانست به عنوان صاحب کرسی علمی به دور از هیاهو در آرامش زندگی کند. حالا دیگر سکوت سنگین این لیدر نام آشنای اصلاحات، صدای همه را درآورده است گویی اینکه او دردی پنهان دارد هرچند که جماعتی از سیاسیون همسو ، درحق وی اجحاف کرده اند با این وصف نمی خواهد جریان سیاسی امید را نا امید کند. خود او دراین باره می گوید:
"اگر بخواهم به زعم برخی دوستان سکوتم را بشکنم شاید خیلی چیزها به هم بریزد ولی به هیچ وجه راضی نیستم به خاطر منافع شخصی، یک جریان را به هم بریزم».
وی از تهدیدات رقیب سیاسی هراسی ندارد اما از جانب اصلاح طلبان سخت درفشار است لذا به نظر می رسد که فعلا با سکوت، سیاست ورزی می کند. او از هجمه های رقیب نگران نیست ، از هجمه هایی که بعضا از داخل جبهه اصلاحات دیده می شود، نگران است به همین دلیل نمی خواهد با سخن گفتن از برخی ناگفته ها اوضاع را مشوش کند.
نطق اخیر پیش از دستور دکترمحمدرضا عارف رئیس کمسیون آموزش و تحقیقات مجلس شورای اسلامی با واکنش های مختلفی از سوی فعالان سیاسی و رسانه ای کشور مواجه گردید.نطقی که از ادامه "سیاست سکوت" وی سرچشمه می گیرد. دراین راستا صاحبنظران علوم سیاسی و اجتماعی اعتقاد دارند که براساس نظریه" مارپیچ سکوت" ، حاکمان برخی رسانه ها با حذف تدریجی مخالفان خود می توانند هر روز تعداد بیشتری را به خاموشان جامعه اضافه کنند.
" سون ویندال" و برخی نظریه پردازان می گویند:" بسیاری از افراد که عقیده ی خاصی دارند، از ترس انزوا از آن دفاع نمی کنند. لذا هر چه بیشتر، افراد ساکت بمانند، دیگران احساس می کنند که عقیده مخالف وجود ندارد و بنابراین مارپیچ سکوت در جامعه شکل می گیرد."
لذا چنین استنباط می شود که بسیاری از سردمداران جریان های سیاسی از جمله رئیس" فراکسیون امید" مدت هاست که در گرداب مارپیچ سکوت گرفتار شده اند و درانزوای سیاسی قرارگرفته اند اما عارف در این راستا می گوید:
" نه تنها سکوت پیشه نخواهم کرد بلکه به وقتش اگر لازم باشد فریاد هم خواهم کشید!"
با وجود اینکه فرصت های زیادی از کف رفته است اما وی دربرابر بحران های اخیراقتصادی و سیاسی کشور هنوز طلسم سکوت را نشکسته است درحالی که مردم انتظار دارند نمایندگان شاخص مجلس باید در بحبوحه" بحران" وارد گود شوند و ایفای نقش کنند و برای گشودن گره های اوضاع نابسامان کنونی جامعه "روزه سکوت "را بشکنند و مزید بر شفاف سازی سیاسی، علل بحران های ارزی و اقتصادی را که معیشت مردم را به مخاطره انداخته است را نقد کنند و البته راهکارها و پیشنهادهایی هم برای ترمیم کابینه دولت ارائه نمایند اما وی با استناد به سخنی از دکتر علی شریعتی، می خواهد مردم و همفکرانش را این گونه قانع کند که؛" ازدکتر شریعتی آموخته‌ام که سرمایه هر کسی به اندازه حرف‌هایی است که برای نگفتن دارد. "
اما جناب عارف باید بداند که شریعتی هرگز نگفته است که در هر شرایطی سکوت کنید و گرنه خودش آن همه سخنرانی نمی‌کرد.!
این روزها منتقدان معتقدند که با انباشت این همه سکوت حتی صدای خود" سکوت" هم بلند شده است
سکوت در برابر فسادسیستماتیک ، سکوت در برابر انتصاب مدیران فامیلی رانتخوار، سکوت دربرابر وزیران ضعیف و ناکارآمد ، سکوت دربرابر استانداران و فرمانداران ناتوان و منفعل ، سکوت دربرابر زیاده خواهی نزدیکان مسئولان ارشد کشور، سکوت دربرابر ضعف تیم اقتصادی دولت، سکوت دربرابر پرداخت هزاران میلیاردی زیان های موسسات بانکی غیر مجاز ازجیب مردم ، سکوت دربرابر کانون های قدرت موازی دولت و سکوت دربرابر رانت های شهرداری پایتخت را با هیچ استدلالی نمی توان توجیه کرد جز اینکه کسی بخواهد "آسته بیاید و آسته برود که گربه شاخش نزند!"
با همه این اوصاف دکتر عارف در بخشی از نطق پیش از دستورش برای اقناع افکار عمومی و توجیه همه سکوت هایش سخنی قابل درنگ و تأمل دارد؛" سکوت دردمندانه، بالاترین فریادهاست. نگفتن بد نیست اما دروغ‌گویی به هر بهانه‌ای توجیه پذیر نیست. در طول چهار دهه خدمت‌گزاری به مردم صدای انتقادها را شنیده‌ام .مردم از غوغاها و تنش‌های ما خسته هستند. در روزهایی که بلند صحبت کردن در رسانه‌ها جذابیت دارد، با آرامش به زیربناها پرداختن، جسارت و شهامت می‌خواهد."/م
