جنوب استان کرمان سرزمین وسیعی که نیمی از استان پهناور کرمان را در برگرفته است یکی از حاصلخیزترین جلگه‌های فلات ایران است . رطوبت بالا و شرجی بودن هوا به دلیل نزدیکی به سواحل خلیج‌فارس و خاک حاصلخیز و منابع آبی در دسترس و هوای معتدل که تمام فصول سال را برای کشت محصول مناسب کرده از ویژگی‌های قطب‌های تولید محصولات جالیزی و باغی در کشور است.
این بخش از استان کرمان را هندوستان ایران می‌نامند، در هر زمان از سال که به مزارع و دشت‌های جنوب کرمان بنگرید باوجود تمام مشکلات موجود ناشی از کم‌آبی در استان و افزایش نرخ نهاده‌های تولید و عدم بازاریابی، اما این دشت‌ها سبز و مملو از محصولات کشاورزی هستند، بیشترین سطح زیر کشت خرما، سومین تولیدکننده مرکبات کشور و نخستین تولیدکننده در خصوص پنج محصول جالیزی تنها بخشی از خصوصیات کشاورزی این منطقه است.
شغل بیشتر مردم این سرزمین کشاورزی است و بخش قابل‌توجهی از نیاز بازار داخلی را تأمین می‌کنند و بخشی از محصول خود را نیز روانه بازارهای خارجی می‌کنند اما تمام این داستان هم شیرین نیست بلکه کشاورزان هرسال طعم تلخ بی‌برنامگی را در پروسه تولید و یا بازاریابی و حمل‌ونقل می‌چشند.
تحریم روس ها توسط اتحادیه اروپا گریبان کشاورزان کرمانی را گرفت
سال گذشته در پی تحریم روس‌ها از طرف اتحادیه اروپا، تجار روس با سفر چندین‌باره به کرمان و بازدید از توانمندی‌های جنوب استان کرمان با عقد قراردادهایی کشاورزان جنوب کرمان را ترغیب به کشت محصول‌های موردنیازشان کردند اما با تغییر ارش روبل سود ناشی از صادرات محصول از بین رفت و دراین‌بین تنها کشاورزان کرمانی بودند که ضرر کردند.
توزیع خیار خاردار در بازار داخلی که بذرش نیز به سفارش روس‌ها تهیه‌شده بود یکی از نمودهای این چالش اقتصادی است که البته باوجود ارگانیک بودن مشتری نیز در بازار داخلی نداشت.
این در حالی بود که طبق اعلام اتحادیه کشاورزان جنوب کرمان برای کشت هر هکتار گلخانه در جنوب کرمان تا برداشت محصول نزدیک به ۱۰۰ میلیون تومان هزینه شده بود.
امسال نیز خبر می‌رسد که روس‌ها در راستای ادامه سیاست‌های سال گذشته خود از بازار جنوب کرمان پا پس کشیده‌اند.