چهار بر صفر، نتیجه راهبری غلط جبهه اصولگرایی در یزد
با برگزاری دور دوم انتخابات در حوزه انتخابیه مهریز، پرونده دهمین دور انتخابات مجلس شورای اسلامی در استان یزد نیز بسته شد. در انتخابات اخیر هر چهار نماینده منتخب استان، منسوب به جبهه اصلاحات و "لیست امید" هستند. پیروزی قاطع لیست امید در استان یزد علیرغم رد صلاحیت‌های جنجالی شورای بسیار محترم نگهبان، بیشتر از هوشمندی و همت فعالان سیاسی اصلاح‌طلبان، مرهون ضعف تحلیل و اشتباهات فاحش اصولگرایان در استان یزد است.
این انتخابات می‌توانست سرنوشت بسیار متفاوتی داشته باشد. رقبای اصولگرا با توجه به سازماندهی نسبی و شبکه فراگیری که از هواداران خود دارند، حداقل در سه حوزه انتخابیه یزد، مهریز و میبد می توانستند برنده این بازی باشند. (درباره حوزه انتخابیه حوزه اردکان وضعیت متفاوت است و پیروزی دکتر تابش به دلایل متعدد کاملاً قطعی و قابل پیش بینی بود.)
آقای دکتر بابایی به عنوان اصولگرایی معتدل، متین، شناخته شده و صاحب منصب در سمت هایی استانی که با رهبران اصولگرا و تصلاح طلب یزد روابط خوبی داشته و دارد، بی تردید بخت اول پیروزی در شهر یزد بود. علاوه بر این حمایت جامعه مدیران استان از ایشان و همراهی بخش بزرگ صنعت در مرکز استان برگ برنده دکتر بابایی در شهر یزد بود. برنامه ریزان جریان اصولگرایی در استان معلوم نیست با کدام تحلیل آقای جوکار را ترجیج داده و دکتر بابایی را به حوزه پراکنده و پرماجرای مهریز تبعید کردند!!
در بین کاندیداهای اصولگرایی، دکتر اعرافی از بیشترین شانس پیروزی در حوزه انتخابیه میبد برخوردار بود. دکتر اعرافی دارای سوابق روشن اصولگرایی در کسوت ریاست ستاد انتخاباتی دکتر قالیباف و نیز دارای وابستگی‌های خانوادگی به اصولگرایانی نام آشنا و بزرگ در سطح کشور است. گویا حجم دکتر اعرافی از هاضمه برخی اصولگرایان یزدی بزرگتر بود. به هر حال مدیران جریان اصولگرایی در یزد ترجیح داند بر روی "اسب مرده" شرط‌بندی کرده و از آقای روانبخش که در کشور به تندروی سیاسی مشهور بوده و عملاً از هیچ شانسی برای پیروزی در این منطقه برخوردار نبود را به عنوان نماینده خود معرفی نمایند.
اما در حوزه انتخابیه مهریز واقعیت آن است که همیشه "جنگ شهرها" جریان داشته و نمایندگانی از ابرکوه یا مهریز راهی مجلس شده اند. در این دوره فشار اجتماعی آشکاری در بافق و بهاباد برای تصاحب کرسی نمایندگی مجلس وجود داشت که در عملکرد مردم و حتی نخبگان سیاسی و علمی آنان نیز کاملا قابل مشاهده بود. با اجماع و اتحادی که در این دو شهرستان صورت گرفت، نتیجه انتخابات به راحتی قابل پیش‌بینی بود و حمایت اصولگرایان از آقای صباغیان می توانست در همان دور اول آنها را صاحب یک پیروزی شیرین کند. اصلاح‌طلبان این حوزه با هوشمندی در دور نخست ضمن حمایت تاکتیکی از دکتر زارع بیدکی، بمب بزرگی در مسیر پیروزی دکتر بابایی منفجر کرده و ایشان را در زادگاهشان با چالش جدی مواجه کردند همه تحلیل گران از عدم موفقیت دکتر زارع بیدکی اطمینان داشتند اما این "بمب گذاری تاکتیکی" که انتخابات را به دور دوم برد و چنانچه اشاره شد با نیروی اجتماعی متراکم در شهرستان های بافق و بهاباد، آقای صباغیان که علی رغم سابقه آشکار اصولگرایی حالا دیگر حسابی اصلاح طلب شده بود را به مجلس فرستاد.
به نظر می‌رسد اصولگرایان استان با اشتباه‌هاتی فاحش در تحلیل و برنامه‌ریزی، مسابقه ای که می توانستند 3 بر 1 به نفع خود تمام کنند را با نتیجه 4 بر صفر به حریف واگذار کرده‌اند.
این انتخابات می‌توانست سرنوشت بسیار متفاوتی داشته باشد. رقبای اصولگرا با توجه به سازماندهی نسبی و شبکه فراگیری که از هواداران خود دارند، حداقل در سه حوزه انتخابیه یزد، مهریز و میبد می توانستند برنده این بازی باشند. (درباره حوزه انتخابیه حوزه اردکان وضعیت متفاوت است و پیروزی دکتر تابش به دلایل متعدد کاملاً قطعی و قابل پیش بینی بود.)
آقای دکتر بابایی به عنوان اصولگرایی معتدل، متین، شناخته شده و صاحب منصب در سمت هایی استانی که با رهبران اصولگرا و تصلاح طلب یزد روابط خوبی داشته و دارد، بی تردید بخت اول پیروزی در شهر یزد بود. علاوه بر این حمایت جامعه مدیران استان از ایشان و همراهی بخش بزرگ صنعت در مرکز استان برگ برنده دکتر بابایی در شهر یزد بود. برنامه ریزان جریان اصولگرایی در استان معلوم نیست با کدام تحلیل آقای جوکار را ترجیج داده و دکتر بابایی را به حوزه پراکنده و پرماجرای مهریز تبعید کردند!!
در بین کاندیداهای اصولگرایی، دکتر اعرافی از بیشترین شانس پیروزی در حوزه انتخابیه میبد برخوردار بود. دکتر اعرافی دارای سوابق روشن اصولگرایی در کسوت ریاست ستاد انتخاباتی دکتر قالیباف و نیز دارای وابستگی‌های خانوادگی به اصولگرایانی نام آشنا و بزرگ در سطح کشور است. گویا حجم دکتر اعرافی از هاضمه برخی اصولگرایان یزدی بزرگتر بود. به هر حال مدیران جریان اصولگرایی در یزد ترجیح داند بر روی "اسب مرده" شرط‌بندی کرده و از آقای روانبخش که در کشور به تندروی سیاسی مشهور بوده و عملاً از هیچ شانسی برای پیروزی در این منطقه برخوردار نبود را به عنوان نماینده خود معرفی نمایند.
اما در حوزه انتخابیه مهریز واقعیت آن است که همیشه "جنگ شهرها" جریان داشته و نمایندگانی از ابرکوه یا مهریز راهی مجلس شده اند. در این دوره فشار اجتماعی آشکاری در بافق و بهاباد برای تصاحب کرسی نمایندگی مجلس وجود داشت که در عملکرد مردم و حتی نخبگان سیاسی و علمی آنان نیز کاملا قابل مشاهده بود. با اجماع و اتحادی که در این دو شهرستان صورت گرفت، نتیجه انتخابات به راحتی قابل پیش‌بینی بود و حمایت اصولگرایان از آقای صباغیان می توانست در همان دور اول آنها را صاحب یک پیروزی شیرین کند. اصلاح‌طلبان این حوزه با هوشمندی در دور نخست ضمن حمایت تاکتیکی از دکتر زارع بیدکی، بمب بزرگی در مسیر پیروزی دکتر بابایی منفجر کرده و ایشان را در زادگاهشان با چالش جدی مواجه کردند همه تحلیل گران از عدم موفقیت دکتر زارع بیدکی اطمینان داشتند اما این "بمب گذاری تاکتیکی" که انتخابات را به دور دوم برد و چنانچه اشاره شد با نیروی اجتماعی متراکم در شهرستان های بافق و بهاباد، آقای صباغیان که علی رغم سابقه آشکار اصولگرایی حالا دیگر حسابی اصلاح طلب شده بود را به مجلس فرستاد.
به نظر می‌رسد اصولگرایان استان با اشتباه‌هاتی فاحش در تحلیل و برنامه‌ریزی، مسابقه ای که می توانستند 3 بر 1 به نفع خود تمام کنند را با نتیجه 4 بر صفر به حریف واگذار کرده‌اند.
غیر قابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: ۱
اینها تصورات ذهن نویسنده است. واقعیت ماجرا با آنچه بیان شد تفاوت بسیار دارد. خیلی از آقایانی که نویسنده محترم به عنوان اصولگرا معرفی کرده، مواضعی دارند که بطور واضح در مقابل این جریان قرار دارد. روشن است که اگر این طرز فکر حاکم باشد؛ بله، دکتر جوکار باید کنار گذاشته شده و مثلا آقای اعرافی جزو اصولگرایان محسوب شود! عرض می شود؛ «واقعیت» با «ذهنیات» آقای نویسنده بسیار متفاوت است! درست مثل اعلام پیروزی اصلاح طلبان که در سایت ها و روزنامه ها اعلام شد و هرچه می گذرد «واقعیت» روشنتر می شود...