به گزارش تابناک یزد،رسالت مهم قلم به دستان و نویسندگان، آگاهی‌بخشی است. این افراد همیشه و با
سلاح مقدس خود یعنی همان قلم و کاغذ نسل‌ها را از تاریکی و جهل نجات
داده‌اند. اما با وجود رسالت خطیر و تاثیر شگفتی که بر جامعه دارند هنوز در
جامعه گمنام و از نبود امنیت شغلی در رنج هستند. همشهری به دلیل جایگاه با
ارزش اهل قلم در جامعه و ظرفیت‌های خوب اهل قلم استان، برای آگاهی از
مشکلات و اطلاع از عملکرد آنها با «صدیقه رمضانخانی»، یکی از نویسندگان و
پژوهشگران توانای یزدی گفت و گویی انجام داده است که در زیر می‌خوانید.
-
به عنوان یکی از نویسندگان و پژوهشگران یزدی بیشتر در چه زمینه‌ها و حوزه‌هایی می‌نویسید؟
ابتدا مدیر مسئول یک موسسه فرهنگی- پژوهشی در استان بودم. تالیف‌های من
بیشتر در ارتباط با فرهنگ عامه شهر یزد بوده است و از سال 70 به همراه
تدریس، کار تحقیق در موضوعات مختلف فرهنگ یزد و پژوهش‌های یزدشناسی را آغاز
کردم. از مهم‌ترین تالیف‌هایی که تاکنون داشته‌ام، تالیف فرهنگ زرتشتیان،
تالیف کتاب هنر نساجی، دستباف‌های شهریزد، فرهنگ مشاغل و پیشه‌های کهن و
صنایع دستی و هنرهای سنتی یزد بوده است. همچنین اجرای طرح فرهنگ قناعت در
شهر یزد، آیین‌های مذهبی شهر یزد و تحقیق در خصوص آیین نخل برداری در استان
را نیز عهده‌دار بوده‌ام. همچنین از سال 80 تاکنون مقالاتی را چاپ کردم و
در سال 89 از سوی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی تقدیر و به عنوان پژوهشگر
برتر سال 92 معرفی شدم.
-
به نظر شما یک نویسنده چه تاثیری بر جامعه دارد؟
تاثیری‌گذاری یک نویسنده و قلم او به حدی است که خداوند اولین خطابش را به
انسان با قلم و قسم به آن آغاز کرد؛ بی‌تردید ملتی که با آگاهی، بینش و
معرفت زندگی نکنند ملتی قابل ترحم هستند چون هیچ چیز ندارند.
-
انتظار یک نویسنده از جامعه خود چیست؟
به عنوان یک نویسنده انتظار من این است که مردم جامعه به ویژه جوانان در
اوقات فراغت خود با کتاب و مطالعه مانوس شوند و وقت و زمان خود را به جای
کارهای بیهوده به خواندن و آموختن اختصاص دهند. چرا که ملتی که آگاه و اهل
مطالعه باشد ملتی موفق و با افتخار و سربلند و همچنین ملتی شاد و سرزنده
است. مطالعه باید به عنوان یک عادت پسندیده در زندگی مردم پایه‌ریزی و
پی‌ریزی شود. کشورهای پیشرفته از هر فرصتی برای مطالعه استفاده می‌کنند؛ در
پارک، اتوبوس، مترو و غیره وقت خود را با مطالعه پر می‌کنند. اما متاسفانه
امروزه جوانان ما، بیشتر اوقات خود را در فضای مجازی مصرف می‌کنند و از
مطالعه و کتاب خبری نیست که این موضوع خود یک آسیب است.
-
مهم ترین مشکل و معضل نویسندگان چیست؟
نویسندگی همیشه برای ما شغل محسوب نمی‌شود چرا که نویسندگی یک حرفه و شغل
به شمار نمی‌رود و اغلب نویسندگان تحت پوشش هیچ بیمه‌ای نیستند. نبود امنیت
شغلی از مهم‌ترین مواردی است که نویسندگان و شغل نویسندگی را مورد تهدید
قرار داده است. یک نویسنده با این که برای نگارش یک کتاب باید هزینه‌های
زیادی را متحمل شود آینده شغلی مطمئنی در انتظارش نیست. هزینه ایاب و ذهاب،
چاپ، نیروی انسانی و نظایر آن نیز از جمله هزینه‌های نگارش و تالیف است که
یک نویسنده با توجه به اقتصادی نبودن حرفه نویسندگی باید متحمل شود.
همچنین با توجه به قیمت کتاب و البته بی‌علاقگی و یا کم علاقگی بسیاری از
مردم، آنچنان که باید از خرید کتاب استقبال نمی‌شود؛ بنابراین شاید باید
ماه‌ها و حتی بیشتر از آن، زمان صرف شود تا کتاب نویسندگان به فروش برسد و
تنها فعالیت یک نویسنده طی این مدت تنها صبر است. دیگر معضلی که نویسندگان
استان با آن دست و پنجه نرم می‌کنند، نبود موسسات پژوهشی در استان است؛
نویسندگان استان معرفی‌نامه و یا کارت نویسندگی برای معرفی به موسسات و
مراکز مختلف در زمینه تحقیق و پژوهش ندارند که به همین دلیل با همکاری
نکردن افراد برای کار تحقیقی یک نویسنده مواجه خواهیم شد؛ این مساله به
خودی خود در روند کار ما خلل ایجاد می‌کند و نیاز به حمایت مسئولان در این
زمینه به طور جدی احساس می‌شود. نبود کتاب‌های مورد نیاز در استان و مراکز
معتبر نیز از دیگر مشکلات نویسندگان استانی است و آنها گاه مجبورند
کتاب‌های مورد نیاز خود را از بازار سیاه تهیه کنند.