تابناک فارس به نقل از فارس:یکی از برنامههای مهم و اساسی در سازمانهای ورزشی بهداشت و ایمنی کارکنان و ورزشکاران در محیط کار و فعالیت آنان است.
آمارهای تکان دهندهای از تلفات و ضایعات مربوط به حوادث و اتفاقات ناشی از تمرینات و مسابقات ورزشی در محیطهای ورزشی انتشار مییابد که نگرانکننده است؛ بنابراین مدیران ورزشی بهطور جدی توجه خود را معطوف به کاهش حوادث و افزایش بهداشت، رفاه و سلامتی نیروهای انسانی کردهاند.
با تمام تلاشها و توجهاتی که از سوی مدیران و مسؤولان انجام میشود؛ متاسفانه حوادث و اتفاقات ورزشی در محیطهای ورزشی روبه افزایش است. اثرات تخریبی و منفی اینگونه بر کارایی سازمانهای ورزشی و عملکرد ورزشکاران و در نتیجه اثرات منفی بر توسعه و تعمیم ورزش در جامعه قابل بررسی است.
یکی از مهمترین موانع، در توسعه و تعمیم فعالیتهای ورزشی، نگرش منفی و بازدارنده بسیاری از والدین از حضور فرزندانشان در تمرینات و مسابقات ورزشی است که عمدتاً به خاطر بروز حوادث مکرری است که برای ورزشکاران نوجوان و جوان اتفاق میافتد.
برخی از حوادث ورزشی حتی منجر به مرگ شده و برخی از اتفاقات و حوادث سبب معلولیت و یا آسیب مادامالعمر ورزشکاران میشود. سایر حوادث که منجر به شکستگی استخوانها، آسیب مفاصل و سایر بیماریها میشود نیز بسیار زیاد است.
برای مثال حوادثی که در جادهها برای دوچرخهسواران اتفاق میافتد. بهطور مشابه حوادثی که برای کوهنوردان در کوهستان؛ شناگران در دریا و استخر؛ کشتیگیران؛ بکسورها، کارتهکارها؛ تکواندوکارها؛ وزنهبردارها؛ فوتبالیستها؛ بسکتبالیستها و سایر رشتههای ورزشی در محیطهای ورزشی و در حین تمرینات و مسابقات ایجاد میشود؛ ضرورت بررسی وضعیت ایمنی و بهداشت محیطهای تمرین توسط مدیران ورزشی را اجتناب ناپذیر کرده است.
متاسفانه با وجود بروز بسیاری از حوادث و اتفاقات ورزشی در محیطهای ورزشی قوانین و مقررات اجباری از سوی دولتها و سازمانهای مرتبط و همچنین اعمال استانداردهای ایمنی در ورزش بهمنظور به حداقل رساندن حوادث و اتفاقات ورزشی تدوین نشده است یا اینکه موضوع بهصورت پراکنده و غیرسازماندهی شده پیگیری میشود.
ایجاد فضای سالم و ایمن در محیطهای ورزشی مستلزم همکاری متقابل همه نیروها بهویژه ورزشکاران و سازمانهای ورزشی است. درست است که بسیاری از حوادث ورزشی توسط ورزشکاران به وجود میآیند؛ اما نقش وسایل و تجهیزات ورزشی؛ محیطهای ورزشی استاندارد و قابل قبول و فراهم کردن مکانهای ایمن و واجد شرایط برای تمرین اهمیت زیربنایی دارد.
تدارک محیطهای ورزشی ایمن و سالم یک فرآیند دو طرفه میان مدیریت و سایر نیروها است. بهمنظور دستیابی به چنین اهدافی ابتدا باید دو تکلیف مورد توجه قرار بگیرد: اول استاندارهای قراردادی دولتی باید دقیقا درک، اجرا و هدایت شوند. دوم مدیران ورزشی و کارکنان و همچنین ورزشکاران باید در طراحی، استقرار و اجرای برنامههای بهداشت و ایمنی بهطور دائم با یکدیگر همکاری داشته باشند.
دلایل ایجاد حوادث در محیطهای ورزشی
حوادث، سوانح و اتفاقاتی که در محیطهای ورزشی در حین تمرینات و مسابقات ورزشی برای کارکنان و بهویژه ورزشکاران به وجود میآیند، معمولاً نتیجه شرایط و یا عملیات نامطمئن و ناایمن و اجرای برنامههای ورزشی طراحی نشده است.
شرایط ناایمن شامل استفاده از تجهیرات و وسایل و امکانات ورزشی و غیر ورزشی بد طراحی شده و غیر استاندارد و پرخطر است. برای نمونه، لیز بودن زمینهای ورزشی به دلیل ریختن آب و یا استفاده از عوامل مهم حوادث است. عملیات و برنامههای ورزشی نامطمئن و ناایمن از سوی ورزشکاران و مربیان به دلیل استفاه نامناسب از ابزار و تجهیزات ورزشی و تمرینات طراحی نشده و سهلانگاری مدیران و مربیان ورزشی در رعایت برخی قوانین و مقررات ورزشی است. درست است که بسیاری از تمرینات و فعالیتهای ورزشی غیرایمن نیز به حادثه منجر نمیشود و تمام حوادث به آسیب و صدم ختم نخواهد شد، اما فرهنگ ورزشی موجود در جامعه نیز بهگونهای است که بسیاری از حواث را معلول ماهیت فعالیتهای ورزشی میدانند و بعضاً با توجیه غیر منطقی حوادث و اتفاقات ورزشی، به سادگی از کنار قضیه عبور میکند.
عدم رعایت دقیق قوانین و مقررات ورزشی، غیر استاندارد بودن بسیاری از اماکن؛ فضاها و تاسیسات ورزشی، نبود نظارت دقیق و کافی بر تمرینات ورزشی از سوی سازمانها و نهادهای ورزشی، عدم رعایت فرهنگ ورزشی در بین ورزشکاران به ویژه نوجوانان و جوانان و عدم آشنایی با ماهیت رشتههای ورزشی و گسترش فرهنگ رقابت ناسالم بین ورزشکاران از جمله عوامل مهم و قابل ذکر در بروز حوادث و اتفاقات در محیطهای ورزشی است.