به گزارش تابناک،در این یادداشت آمده است: اعتماد بنفس یا موقعیت؛ آيا ميزان اعتماد بنفس عامل تعيين كننده‌اي براي تمايل مدیران به هر يك از اين دو ويژگي است؛ يا موقعيت‌هاي مختلف اولويت و گرایشات آنها را تعيين مي‌كند؛ اگرچه این دو تاثیر متقابلی بر یکدیگر می گذارند.
مسئولي را تصور كنيد كه فعاليت ساده، يكنواخت و محدودي را مديريت مي‌كند و به دلايلي بدنبال استقرار و تحكيم جايگاه خود است، او براي تعهد و وفاداري ارزش خاصي قائل خواهد بود. ولي برای مسئولي كه از اعتماد بنفس كافي برخوردار است و جايگاه رو به گسترشی را مديريت مي‌كند، خبرگي و شايستگي‌هاي تخصصي بزرگترين مزيت محسوب مي‌گردد. او رهبری كارمدار است به ميزاني كه چشم اندازها را فتح مي‌كند؛ و رابطه مدار است به اندازه‌اي كه نيروهاي متخصص را جذب، پرورش و حفظ مي‌نمايد. براي او اطاعت محض، روابط انتزاعي و بازتاب های نمايشي جذابيت خاصي ندارد. به نظر او تعهد در وابستگی به فرایندها تعیین و تفسیر می شود.
ولي هر اندازه شرايط حساس و غبارآلود و دشوارتر مي‌شود اعتماد بنفس مديران نیز کاهش می یابد و بیشتر به سمت جذب لشكريان متعهد، وفادار و گوش به فرمان پيش مي‌روند. زیرا آنها نيازمند حمايت، تاييد و فداكاري هستند.
علاوه بر اینها نحوه جذب و بکارگیری مدیر هم نقش موثری بر فرهنگ استخدام می گذارد. مدیری که با ابراز وفاداری و مطابعت و جلب اعتماد به جایگاهی دست یافته بدیهی است که این ویژگی ها را مهم فرض کند و آنها را پاس بدارد.
محمد مهدی مومنی