با وجود منابع عظیم نفت، گاز و پتروشیمی در استان خوزستان چطور می شود که از سهم 65 درصد تولیدات نفت، گاز و صنعت استان تنها 6 درصد از سهم اشتغال استان تامین می شود؟
به گزارش تابناک خوزستان، دکتر احسان سپهوند یکی از اقتصاددانان خوزستانی در خصوص منابع اقتصادی خوزستان می گوید: به جرات می توان استان خوزستان را به مثابه قلب ایران دانست و قطعا پیکره، بدون دارا بودن قلب قادر به ادامه حیات نخواهد بود. بهره مندی از منابع طبیعی نفت و گاز همچنین صنعت، اهمیت این استان را در حوزه اقتصاد کشور صد چندان کرده است. شرایط اقلیمی خوزستان موهبتی الهی برای سایر استان های کشور به حساب می آید زیرا که در بحبوحه زمستان و در زمانی که تقریبا ¾ اراضی کشاورزی کشور زیر برف و یخ مدفون اند صیفی و سبزی خوزستان تامین کننده مصارف کشور هستند. زمانی که این مولفه ها را در کنار رتبه اول - دوم تولید گندم کشور می گذاریم واژه استان «زرخیز» درکش برای همگان آسان می شود.
سپهوند در ادامه می گوید: بودن در جوار همسایگان خلیج فارس و دسترسی به راههای مواصلاتی هوایی، دریایی و زمینی به اقصی نقاط کشور زمینه انتقال تولیدات و یا حتی جابجایی کالای وارداتی- صادراتی را امکان پذیر نموده است. وجود پر آّب ترین رود ایران در این استان باعث گردیده که وظیفه خطیر تولید برق کشور بر عهده این استان باشد و شاید اگر کور سویی از روشنایی در یکی از روستاهای مرزی چهار گوشه کشور به چشم بیاید از صدقه سری خوزستان است. از قلم نیاندازیم که طعم دل چسب و شیرین چای صبحانه هموطنانمان نیز مرهون و مدیون کشت و صنعت های نیشکر استان خوزستان است. پس با این مقدمه ای که بر صدر نشست می توان اذعان کرد که صنعت نفت و گاز، کشاورزی و برق- آبی کشور با اتکاء بر این استان به بالندگی رسیده و اگر وزیری دم از خودکفایی می زند، این افتخار را از دستان پینه بسته خوزیان چه در زمینه صنعت و چه در کشاورزی وام گرفته است.
وی با اشاره به اینکه با وجود مولفه های اقتصادی در خوزستان آنچنان که بایسته است جوانان خوزستانی از مشاغل استان بهره نبرده اند، افزود: با توجه به وجود پتانسیل های بالای اقتصادی چرا بایستی استان خوزستان در زمینه بیکاری از بسیاری از استان های کشور عقب باشد و به عبارتی سالانه حدودا چهل هزار نفر به زمره بیکاران این استان بپیوندند. پس با این تناقضات چه کنیم!
این استاد اقتصاد بیان می کند: اگر بخواهیم با نگاهی متفاوت از کشور به استان خوزستان بنگریم می بایست عنیک اقتصادی را از جلو دیدگان برداشته و با نگاهی اجتماعی و سیاسی به مسایل بنگریم. بیاید گریزی بزنیم به مقدمه بحث جایی که امکانات اشتغال وجود دارد ولی مجالی برای شاغل شدن خیر.
سپهوند تصریح می کند: اگر بخواهیم به واقعیت ها بپردازیم بایستی نگاه سیاسی به استان را پررنگتر کرده و دلایل دیگری را در این زمینه جستجو نماییم. چطور می شود که از سهم 65 درصد تولیدات نفت، گاز و صنعت استان تنها 6 درصد از سهم اشتغال استان تامین می شود؟ حضور نه چندان کم تعداد و شاید بهتر بگوییم پرتعداد مدیران و کارشناسان پروازی از پایتخت گرفته تا شمال غرب کشور، سهم اندک درآمد نفتی در ایجاد فرصتهای اشتغال، کمبود آب زراعت به دلیل انتقال آب کارون و ایجاد سدهای مکرر، اشغال زمینهای کشاورزی به واسطه طرح های توسعه نیشکر و جنگ هشت ساله تحمیلی از جمله موارد مشهود افزایش بیکاری در استان هستند. اما اگر بخواهیم به سراغ سرچشمه مسایل استان برویم بایستی به واژه «مدیریت ناکارآمد» در استان اشاره داشته باشیم. حال این مدیران می توانند نمایندگان دولت باشند و یا وکلای مردم. اما چه می شود کرد؟ اخراج چند مدیر پروازی و گماردن چند تن از بومیان بر مسند ایشان را نمی توان راه حل معضل بیکاری دانست لاجرم به نظر می رسد اختصاص سهمی از درآمدهای نفتی و صنعتی استان به عنوان ارزش افزوده در قالب مالیات برای ایجاد بسترهای آموزش حرفه ای کاری عاقلانه و تاکتیکی زود بازده خواهد بود. که امید است مدیریت جدید استان تمامی کوش و توش خود را در این زمینه به کار گیرد.
