علی ساری نماینده مردم اهواز، باوی، حمیدیه و کارون با صدور بیانیه ای از عملکرد صدا و سیما انتقاد کرد.
به گزارش “تابناک” متن این بیانیه بدین شرح است: واضح و مبرهن است که ایران رنگین کمانی از قومیت ها و تنوع اقوام است. به گواهی تاریخ کشور ما هیچگاه مسکن قوم واحدی نبوده و در این میان بر خلاف برخی از کشورهای چند قومیتی، [که برتری جوئی های جمعیتی و جغرافیایی در آنها رایج است] در این مُلک که سرشار از تاریخ و تمدن اقوام است، نمی توان از مفاهیمی چون اکثریت و اقلیت سخن راند و البته ضمانت قانونی این ارزش اسلامی و ملی در قانون اساسی مان به تصریح آمده است.
زیرا همواره دین، مذهب و تقوا عامل وحدت بخش همه اقوام ایرانی بوده است. هر فرد ایرانی (که متعلق به یک قومیت است) نیازمند "ارتباطات میان فرهنگی" است؛ تا از یک سو از خلال آن و از رهگذر تلاقی مسالمت آمیز با فرهنگ دیگر اقوام، وجوه تمایز و هویتش را تقویت کند و از سوی آخر به مشترکات فرهنگی اش با سایر اقوام هموطن پی ببرد و آنها را عزیز و پاس بدارد. و این رسالت مهم عمدتا بر عهده ی نهاد صدا وسیما ست که متاسفانه آنگونه که باید انجام نمی شود و کمترین تبعات این اهمال خطرناک، مخدوش شدن هویت ملی است؛ چرا که هویت قومی جزءی از هویت ملی است.
با این روند، دریچه های ارتباط میانفرهنگی با نگاه بخشی نگر مسئولین سازمان صداوسیما (به برخی از اقوام)، در حال انسداد است و همین، یکی از عوامل التهاب زا و برهم زننده ی امنیت ملی است.
خلاء "تامین نیازهای رسانه ای اقوام ایرانی" در رسانه ی ملی به مرز بحرانی خودش رسیده و دیگر غیرقابل اغماض است و بی شک چشم انداز چنین رویه ای روشن نخواهد بود.
تا کنون، خانه ملت بودجه های کلانی برای صداوسیما به تصویب رسانده و انتظار میرفت این بودجه ها برای فرهنگ سازی و برساخت روحیه ی اتحاد و همبستگی مابین اقوام ایرانی مصروف شوند، نه برای بغض پراکنی و تبعیض های فرهنگی.
بدیهی ست که همبستگی ملی اقوام ایران اسلامی از رهگذر احترام و تجلی بی غرض همه ی اقوام بلسویه، ممکن می شود؛ اما متاسفانه ما شاهدیم که صدا وسیما از منابع مالی تخصیص یافته برای تعریض خیابان یکطرفه و تقویت ارتباط عمودیش با مردم و فراخ کردن صحنه برای حضور عوامل مشکوک و حامل حب بغض علیه اقوام(خاصه مردم شریف و نجیب عرب خوزستان) است.
البته این قصه سر دراز دارد و هر از گاهی به هر شکل و سبک و سیاق ممکن، داغ حرمت شکنی اقوام ایرانی تازه می شود، و گویی سریال توهین، تحقیر و نادیده انگاری اقوام (اعم از عرب، بختیاری، آذری، ترک، لر، کُرد،بلوچ، ترکمن و ...) قسمت پایانی ندارد.
در همه ی دنیا تنوع قومی، زبانی، پوششی، اقلیمی و تاریخی آنهم در یک ظرف همزیستی واحد، برای هر شبکه و رسانه ای می تواند چشمه ی جوشان خلاقیت و فرصت تعالی فرهنگی هنری باشد. اما نمیدانم چرا در صداوسیمای ما این موضوع تبدیل به محلی برای ایجاد نزاع و تولید تشتت فرهنگی می شود؟!
مملکت ما امروز بیش از هرچیز دیگری به انسجام و تقویت هویت ملی نیازمند است. آیا ریاست محترم صداوسیما اهمیت راهبردی این واقعیت و نیاز بدیهی را درک نمی کند؟ که اگر درک می کرد اجازه نمی داد عناصر مغرض، مردم عرب خوزستان را در نقشه ی ایران نبینند و احساسات این مردم شریف را جریحه دار کنند؟
اصلاح این گونه خطاها باعث نمی شود احساس زخمی مردم عرب خوزستان کاملا بهبود یابد؛ چرا که اثر سلبی اینگونه خطاهای فرهنگی بر حافظه جمعی ماندگار است و محو آنها نیازمند گذر ایام و ایجاد جریان تبعیض مثبت و دلجوئی های عملی است.
بنده بعنوان یکی از نمایندگان مردم شریف خوزستان و به عنوان عضو کمسیون اجتماعی مجلس شورای اسلامی ایران؛ اقدامات مقتضی برای بازتعریف روش های قانونمند، جهت جلوگیری سیستماتیک از بروز چنین اتفاقاتی را انجام خواهم داد و انشاالله تا حصول نتیجه پیگیری های لازم را ادامه خواهم داد.
در همین راستا چندی پیش از واحد پژوهش های مجلس درخواست کرده ام که تحقیقی جامع در رابطه با تعیین سهم زبان و تصویر اقوام در قاب تلویزیون ملی انجام دهند تا ریشه های تبعیض فرهنگی در سازوکار رسانه ی ملی را به شکل علمی شناسایی کنند و انشاالله بتوانیم با اخذ تدابیر قانونی به سمتی حرکت کنیم که صداوسیمای ملی، صدا و تصویر همه اقوام باشد: همچون چتری که به مساوات بر سر همه ایرانیان سایه افکنی کند.
یادمان نرود همه ما از یک گلوی پر ترانه رها شده ایم و مردم عرب خوزستان نیز یکی از گوش نوازترین صداهائیست که به هویت فرهنگی و دینی ایران اسلامی مان، ارزش، عُمق، و اصالت و تراکم بخشیده است.
