به گزارش خبرنگار تابناک کرمانشاه خوزستان قدیمی ترین منطقه فلات ایران و قلب انرژی ایران است. این سرزمین با مردمانی خون‌گرم و دوست‌داشتنی، در مهمان‌نوازی یگانه‌اند. منطقه‌ای با خاکی مقدس و پربرکت که از خوبی و سخاوت چیزی کم ندارد. میزبان کارون است و بر کرانه خلیج فارس جا خوش کرده است. هم دریا دارد و هم کوهستان، هم جلگه هم بیابان، زیارت بخواهید یا سیاحت، تاریخ‌گردی یا ماجراجویی فرقی نمی‌کند.
کاخ آپادانای داریوش
نمی‌توان از تاریخ تمدن صحبت کرد و اسمی از شوش نیاورد. شوش شهری است باستانی و از قدیمی‌ترین سکونت‌گاه‌های شناخته شده جهان که فعالیت‌های باستان‌شناسی در آن هنوز ادامه دارد. شوش از جاهای دیدنی خوزستان است که هزاران سال مرکز تمدن مهم ایلامیان و در دوره هخامنشیان نیز پایتخت سیاسی بوده است. داریوش بزرگ در حدود ۵۰۰ سال پیش از میلاد، دستور ساخت کاخ بزرگی به سبک کاخ‌های تخت جمشید را در شوش صادر کرد. کاخی که بعدها به کاخ زمستانی شاهان هخامنشی تبدیل شد. دیوارهای بخش داخلی این کاخ با استفاده از آجر لعاب‌دار ساخته شده است. آجرهایی که توسط هنرمندان ایران باستان به نقوش سپاه جاویدان، شیر بال‌دار و گل نیلوفر آبی تزئین شده‌اند. تالار بارعام، دروازه، حرم‌سرا و کاخ پذیرایی، تنها گوشه‌ای از بخش‌های کشف شده این کاخ باشکوه هستند که حدود ۱۴۰ سال پیش از زیر خاک بیرون کشیده شده‌اند. اگر هوس گشت‌زنی در دل تاریخ را دارید، حتم به این کاخ باستانی سری بزنید.
رودخانه کارون
اولین، بزرگ‌ترین و پرآب‌ترین رود ایران کارون است. این رود محل شکل‌گیری اولین تمدن‌های بشری و سودآورترین رودخانه ایران زمین است. این رودخانه که با طولی نزدیک به هزار کیلومتر، طولانی‌ترین رود ایران نیز هست، از ارتفاعات زردکوه بختیاری سرچشمه گرفته، از استان‌ها و شهرستان‌های زیادی عبور کرده و نهایتا در مرز ایران و عراق، به اروند پیوسته و روانه خلیج فارس شده است. اما در این بین، استان خوزستان پیوند عمیق‌تری با کارون دارد. این پیوند تنها به گذر از شهرهایی نظیر شوشتر، مسجد سلیمان و اهواز محدود نمی‌شود. تأمین آب شرب شهر اهواز، تولید برق، مصارف کشاورزی، کشتی‌رانی و حمل و نقل کالا، تنها گوشه‌ای از مواهب بی‌شمار کارون برای استان خوزستان است. اما سوای از این مسائل مادی، دمیدن روح زندگی به خوزستا، شاید کارکرد اصلی این رود باستانی باشد. اگر در پل سفید اهواز یا اسکله‌ای در خرمشهر کارون را ملاقات کردید، چند ساعتی پای درد دلش بنشینید. این رود چند هزار ساله حرف‌های زیادی برای گفتن دارد.
زیگورات چغازنبیل
زیگورات‌ها نیایشگاه‌هایی باستانی بودند که به صورت پله پله به سوی آسمان برافراشته می‌شدند تا نیایشگران، نزدیکی بیشتری با کائنات و خدای خود احساس کنند. زیگورات در لغت هم به معنای بالارفتن به سوی آسمان است و از لحاظ باستانی و میراث ملی اهمیت و جایگاه ویژه‌ای دارد. زیگورات چغازنبیل شوش بزرگ‌ترین و قدیمی‌ترین بنای باقی‌مانده از این نوع است که به عنوان اولین اثر تاریخی ایران در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار گرفته است. خاورشناسان آن را نخستین ساختمان مذهبی ایران می دانند و جامعه جهانی برای آن ارزشی استثنایی قائل است. به نظر می‌رسد این میزان پیشتاز بودن در نوع خود دلایل کافی برای بازدید از یک بنا را در اختیارمان بگذارد. خود ساختمان بنا، از راهروهایی تو در تو تشکیل شده که بازدیدکننده را به سمت طبقه بالایی هدایت می‌کنند و این الگو تا بالاترین طبقه تکرار می‌شود. البته امروزه از ۵ طبقه زیگورات چغازنبیل فقط ۲ طبقه باقی مانده است. اما همچنان شکوه باستانی آن پابرجاست.
بقعه دانیال نبی
این بنا با گنبد پلکانی‌اش، آن‌قدر منحصربه‌فرد است که از هر گوشه شوش می‌توان آن را نشان داد. دانیال نبی، پیامبری از قوم بنی اسرائیل و نسل داوود پیامبر و مورد احترام و ارادت تمام ادیان از جمله مسلمانان است.دانیال در قرن هفتم پیش از میلاد در بابل می‌زیسته و بنا بر روایات پس از مرگ، پیکرش را در شرق رودخانه شاوور (آرامگاه فعلی) دفن کرده‌اند.می‌گویند به هنگام تسخیر ایران توسط سپاه اسلام، پیکر مومیایی شده دانیال نبی توسط حضرت علی شناسایی شده و به دستور حضرت پس از غسل و کفن دوباره به خاک سپرده می‌شود. پس اگر اهل سفرهای زیارتی هستید، بازدید از شهر شوش نیات معنوی و مذهبی شما را برآورده می‌کند.