تاملی بر چرخاندن اشرار و اراذل در سطح شهر
ظاهرا قرار است چنین پیامی از پلیس به جامعه مخابره شود: «آرامش مردم خط قرمز پلیس است و با هر کسی که بخواهد با عربده کشی و گردن‌کشی آرامش مردم را به هم بزند، قاطعانه برخورد می‌کند.» پیامی که فرماندهان ناجا بر آن تاکید دارند و می‌گویند: «گرداندن اراذل و اوباش در محلات تحت سیطره از جمله تمهیداتی است که در راستای برخورد قاطع با اوباشگران و هشدار به سایر هنجار شکنان در دستور کار قرار گرفته است.»
اشراری که از هیچ چیز ترسی ندارند، تا جایی که در روز روشن و در ساعات اوج تردد و ترافیک، خفت گیری و زورگیری می‌کنند و از درگیری خونین با یکدیگر برای اثبات برتری شان بر گروه‌های دیگر اراذل نیز ابایی ندارند.
به گزارش تابناک سمنان این‌ها واقعیت‌های آشکار زندگی امروزی در کشورمان، به ویژه در شهر‌های شلوغ و پرجمعیتی مانند تهران هستند؛ نزاع‌هایی که اغلب اوقات یک طرفش مردم بی پناهی هستند که اگر کارشان به بیمارستان و حتی چشم از جهان فروبستن نرسد، دست کم از بعد مالی دچار ضرر و زیان می‌شوند و اموال همراهشان را از دست می‌دهند.
تصاویری خشن که گاه به مدد دوربین‌های موبایل و بر بستر شبکه‌های اجتماعی، بی هیچ رتوشی در معرض دید میلیون‌ها تن قرار می‌گیرند و نتیجه اش، سلطه جویی بیشتر اراذل و اوباش است؛ اشراری که برخی شان اسم و رسمی بزرگتر از محله و حتی شهر و دیاری که در آن عربده کشی و قداره بندی کرده اند پیدا می‌کنند و این گونه به نظر می‌رسد که پلیس توان برخورد با آن‌ها را ندارد.
البته این تصویر درست نیست، اما همین که نیم بند هم به جامعه ارائه شود، کافی است تا عده‌ای شرور دیگر هم فضا را برای ایجاد ناامنی و جرایم ریز و درشت فراهم بیابند و از کلاهبرداری و زورگویی تا انواع سرقت مانند کیف زنی و کف زنی، سلسله اقداماتی را به انجام برسانند که نتیجه آن، القای حس ناامنی به شهروندان است؛ شهروندانی که می‌ترسند از گوشی تلفن همراهشان در خیابان استفاده کنند یا دستبند و گردنبند طلا همراه داشته باشند.
برای اثبات نادرستی تصویری که اراذل و اوباش از خود ارائه می‌دهند، همین بس که پلیس افزون بر پیگیری همه پرونده ها، در طرح‌هایی که پیوسته به اجرا درمی‌آورد، مبارزه مداوم با اشرار و اراذل را در دستور کار دارد و نتیجه اقداماتش، سابقه‌هایی است که از مجرمان در پرونده‌های قضایی گردآوری می‌شود؛ فرایندی که موجب شده صابون پلیس به تن همه مجرمان خورده باشد.
البته چرایی بازگشت این افراد سابقه دار به مسیر جرم و قانون شکنی در این مقال نمی‌گنجد و نیازمند بررسی‌های جامع و کارشناسانه است، اما آنچه این روز‌ها اهمیت یافته، بازگشت طرحی است که سال‌ها قبل در دستور کار پلیس قرار داشت و حالا چند روزی است، بعد از مدت‌ها به محاق رفتن، دوباره در دستور کار برخی مقامات پلیس قرار گرفته است: چرخاندن اراذل و اوباش در محلات!
ایده‌ای که احتمالا به یاد می‌آورید در گذشته، همراه با آویزان کردن آفتابه از گردن برخی متهمان به اجرا درمی‌آمد و به تاکید مسئولان امر، هدفش شکستن هیمنه پوشالی اراذل و اوباش و دیکته کردن این نکته کلیدی به همه اشرار و قانون شکنانی بود که تصور می‌کردند، پلیس یارا و توان مقابله با ایشان و جرایم ریز و درشتی که مرتکب می‌شوند را ندارد و شهروندان بهتر است تسلیم ایشان باشند!
این بار هم ظاهرا قرار است چنین پیامی از پلیس به جامعه مخابره شود؛ اینکه «آرامش مردم خط قرمز پلیس است و با هر کسی که بخواهد با عربده کشی و گردن‌کشی آرامش مردم را بهم بزند، قاطعانه برخورد می‌کند.» پیامی که فرماندهان ناجا بر آن تاکید دارند و می‌گویند: «اقدامات‌اخیر پلیس و گرداندن اراذل و اوباش در محلات تحت سیطره از جمله تمهیداتی است که در راستای برخورد قاطع با اوباشگران و هشدار به سایر هنجار شکنان در دستور کار قرار گرفته است.»
دستورکاری ویژه که حالا چند نوبت در تهران اجرایی شده است. از دستگیری و گرداندن اراذل و اوباشی که اخیرا مقابل پاساژی مشهور در تهران زد و خوردی به شدت خشن را ترتیب داده بودند تا چرخاندن اراذل و اوباش نامدار شده در یکی از محلات پایتخت که کارنامه سیاهی در جرم‌های مختلف داشتند. اراذلی که دور و نزدیک دستی بر آتش همه نوع جرم و جنایت دارند و زنجیره‌ای از فساد و قانون شکنی را شکل می‌دهند که زندگی را بر مردم دشوار می‌کند.
اما آیا نتیجه اجرای این طرح‌ها همان چیزی است که طراحان و ایده پردازان دور گرداندن اراذل و اوباش توقع دارند؟ نیم نگاهی به شبکه‌های اجتماعی کافی است تا دریابیم پاسخ این سوال کاملا مثبت نیست و برخی با این ایده مخالف هستند. مخالفت‌هایی که دلایل زیادی دارند، از جمله اینکه این اشرار محاکمه نشده و جرمشان محرز نشده، برخورد پلیس با آن‌ها حین گرداندن در محلات مناسب نیست، این اقدام ممکن است موجب اسم و رسم یافتن این اشرار بعد از آزادی شان شود و جسارتشان را در انجام جرم بالاتر ببرد و... .
استدلال‌هایی که ممکن است مردود هم باشند، اما موجب می‌شوند که در ذهن برخی جای «پلیس» با اراذل و اوباش عوض شود و حس تنفری که مردم بابت آزار و اذیت‌های اشرار از آن‌ها در دل دارند، جایش را به ترحم بدهد و عوضش، پلیس که کوشیده هیمنه پوشالی این افراد را در هم بشکند، تصویری نامطلوب از خود به عموم ارائه دهد که در آن، تنبیه بدنی متهمان و مجازات ایشان قبل از محاکمه قضایی هم مجاز است!
لطفا مارا در شبکه های اجتماعی یاری کنید: