در حاشیه انتشار آهنگ یک رپر زیرزمینی؛
گاهی مسئولان در کمتر از دو ساعت سازندگان یک کلیپ خانگی را به گفته سردار ساجدی‌نیا شناسایی و دستگیر می‌کنند و گاهی یک خواننده زیرزمینی و غیرمجاز با ساخت یک آهنگ نژادپرستانه به جمعیت بزرگی از اهالی کشور توهین می‌کند و در ادامه بر طبل دشمنی نژادی خود می‌کوبد؛ اما واکنشی را برنمی‌انگیزد
گسترش استفاده از شبکه‌های اجتماعی در میان ایرانی‌ها، شاید یکی از بزرگترین رخدادهای یک دهه اخیر زندگی ما بوده باشد. شبکه‌هایی که بنا به قانون حاکم بر کشور، استفاده از آن‌ها ممنوع است؛ اما از مردم عادی تا سیاستمداران و دولتمردان همه و همه از آن‌ها استفاده می‌کنند و از قابلیت آن برای ارتباط با مخاطبانشان بهره می‌برند. همین وجه پاردوکسیکال حضور شبکه‌های اجتماعی در زندگی ما ایرانی‌ها شاید موجب شده تا علاوه بر خوبی‌ها و مزایایش نتوان بدی‌ها و معایبش را پوشاند. نمونه‌اش رفتارهای بعضا نابجا و کمپین‌های عجیب و غریبی است که گهگاهی از این شبکه‌ها سر درمی‌آورد.
به گزارش «تابناک»، هرچند در این سال‌ها بارها و بارها تأکید شده که باید فرهنگ استفاده از این شبکه‌ها را گسترش داد، آنچه همواره با آن مواجه بودیم، برخوردهای چکشی و یا چشم‌پوشی‌های عجیب و غریب بوده است. گاهی مسئولان در کمتر از دو ساعت سازندگان یک کلیپ خانگی را به گفته سردار ساجدی‌نیا شناسایی و دستگیر می‌کنند و گاهی یک خواننده زیرزمینی و غیرمجاز با ساخت یک آهنگ نژادپرستانه به جمعیت بزرگی از اهالی کشور توهین می‌کند و در ادامه بر طبل دشمنی نژادی خود می‌کوبد؛ اما واکنشی را برنمی‌انگیزد.
روز گذشته از تبعات آهنگ یک رپر زیرزمینی ایرانی نوشتیم که تا چه میزان برای دشمنان منطقه‌ای ما خوش‌رقصی کرده است. اما حرکت نابجای یک مهره کوچک در این بازی همه داستان نیست. بی‌شک غفلت مسئولان هم موجب شده تا چنین اتفاقی به راحتی رخ بدهد. اینکه چطور می‌شود چهره‌هایی از این دست با دامن زدن به اختلافات قومی برای برهم زدن اتحاد ملی تلاش کنند، آن هم در روزهایی که برخی همسایگان غرض‌‌ورز ما برای برهم زدن آرامش کشور از هیچ تلاشی دریغ نمی‌کنند عجیب است؛ اما عجیب‌تر از آن اینکه چرا دستگاه‌های مربوط در این زمینه هیچ کاری انجام نداده‌اند و برای جلوگیری از ظهور و بروز اتفاقات دیگری از این دست چرا راهکاری نیندیشده‌اند؟
اگر ساخت یک کلیپ توسط چند جوان در پشت‌بام خانه‌هاشان واکنش سریع پلیس را برمی‌انگیزد، چرا ساخت یک آهنگ نژاپرستانه و سراسر توهین به قومیت‌های ایرانی، چنین واکنشی را در پی ندارد؟
آیا مسئولان از اهمیت این موضوع که برهم زدن اتحاد ملی، آن هم در شرایط کنونی که دولت عربستان سعودی برای برهم زدن آرامش ایران در مناطق عرب‌نشین از هیچ تلاشی فروگذار نمی‌کند، بی‌خبرند؟ در روزهایی که گروهک تروریستی داعش سعی در برهم زدن آرامش مناطق مرزی ایران دارند، آیا انتشار چنین مطالبی، منافع ملی ما را به خطر نمی‌اندازد؟
در سوی دیگر، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی هم گویا هنوز به راهکاری برای ساماندهی تولیدات فرهنگی ـ که از مجرایی غیر از کانال‌های رسمی خودش تولید می‌شود ـ ندارد! به نظر می‌رسد، چند دستگی در تصمیم‌گیری و وجود نهادهای مختلف تصمیم‌ساز و تصمیم‌گیر در حوزه فرهنگ و هنر، موجب شده تا عنان کار در این حوزه از دست برود. همین می‌شود که یک روز یک خواننده زیرزمینی از عرشه ناو ارتش جمهوری اسلامی ایران سر درمی‌آورد و روز دیگر یکی خودش را «عربکش» می‌نامد و به جمعیت چند میلیونی اعراب ایران توهین می‌کند.
ممکن است سیاست‌های «یک بام و دو هوا»ی مسئولان در جاهایی آن‌ها را یاری کند؛ اما غفلت و بی‌توجهی آن‌ها به برخی مسائل، موجب می‌شود گاهی چنان پشیمانی به بار آورد که هیچ افسوسی التیام‌بخش آن نباشد.
روز گذشته از تبعات آهنگ یک رپر زیرزمینی ایرانی نوشتیم که تا چه میزان برای دشمنان منطقه‌ای ما خوش‌رقصی کرده است. اما حرکت نابجای یک مهره کوچک در این بازی همه داستان نیست. بی‌شک غفلت مسئولان هم موجب شده تا چنین اتفاقی به راحتی رخ بدهد. اینکه چطور می‌شود چهره‌هایی از این دست با دامن زدن به اختلافات قومی برای برهم زدن اتحاد ملی تلاش کنند، آن هم در روزهایی که برخی همسایگان غرض‌‌ورز ما برای برهم زدن آرامش کشور از هیچ تلاشی دریغ نمی‌کنند عجیب است؛ اما عجیب‌تر از آن اینکه چرا دستگاه‌های مربوط در این زمینه هیچ کاری انجام نداده‌اند و برای جلوگیری از ظهور و بروز اتفاقات دیگری از این دست چرا راهکاری نیندیشده‌اند؟
وزارت ارشاد در خصوص انتشار قطعه «عربکش» تنها به تکذیب صدور مجوز برای این آهنگ بسنده کرد.
آیا مسئولان از اهمیت این موضوع که برهم زدن اتحاد ملی، آن هم در شرایط کنونی که دولت عربستان سعودی برای برهم زدن آرامش ایران در مناطق عرب‌نشین از هیچ تلاشی فروگذار نمی‌کند، بی‌خبرند؟ در روزهایی که گروهک تروریستی داعش سعی در برهم زدن آرامش مناطق مرزی ایران دارند، آیا انتشار چنین مطالبی، منافع ملی ما را به خطر نمی‌اندازد؟
در سوی دیگر، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی هم گویا هنوز به راهکاری برای ساماندهی تولیدات فرهنگی ـ که از مجرایی غیر از کانال‌های رسمی خودش تولید می‌شود ـ ندارد! به نظر می‌رسد، چند دستگی در تصمیم‌گیری و وجود نهادهای مختلف تصمیم‌ساز و تصمیم‌گیر در حوزه فرهنگ و هنر، موجب شده تا عنان کار در این حوزه از دست برود. همین می‌شود که یک روز یک خواننده زیرزمینی از عرشه ناو ارتش جمهوری اسلامی ایران سر درمی‌آورد و روز دیگر یکی خودش را «عربکش» می‌نامد و به جمعیت چند میلیونی اعراب ایران توهین می‌کند.
ممکن است سیاست‌های «یک بام و دو هوا»ی مسئولان در جاهایی آن‌ها را یاری کند؛ اما غفلت و بی‌توجهی آن‌ها به برخی مسائل، موجب می‌شود گاهی چنان پشیمانی به بار آورد که هیچ افسوسی التیام‌بخش آن نباشد.
منبع: تابناک
غیر قابل انتشار: ۴
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: ۳
الحق و انصاف حقیقت گفتی ولی کو گوش شنوا یکی ازروشهای استکباربرای سلطه تفرقه افکنی است امروزبصورت پخش یک آهنگ فرداباشایعه های کذب این ملت فهیم است که نبایددردام بیافتدوهرنوع تفرقه افکنی رامحکوم کند من یک فارس هستم ولی خیلی دوستان عرب زبان دارم که خیلی وطن پرست تر از این خواننده می باشند(البته اگر این خواننده وطن پرست باشد)