راست میگویند شنیدن کی بود مانند دیدن! شنیدن نام محرومیت شاید برای بسیاری از ما شاید تنها در یک کلمه خلاصه شود، اما وقتی به میان مردمان محروم میروی و در یک شهر یک میلیون و دویست هزار نفری معنای شکاف طبقاتی را درک میکنی، محرومیت برایت معنای دیگر پیدا میکند.
اینجا آدمهایی را میبینی که رسیدن به امکانات متوسط برایشان رویاست، سهم کودکان این محله فاضلاب روباز و جاده های خاکی نیست، بازی با موشهایی که دیگر آنها هم ساکن محله شدهاند میگویند وقتی را باز میکنیم زودتر از مهمان وارد خانه میشوند موشهایی که دیگر گربهها هم جرات نزدیک شدن به آنها را ندارند!
اشتباه نشود، اینجا آفریقا، افغانستان یا یک منطقه دور افتاده و یا یک روستای صعبالعبور نیست، اینجا کوی مهدیس و اسلام آباد محله هایی از محلات شهر اهواز است که از فراموش شدگان جامعه هستند، مناطقی که حتی گاه روی نقشه هم سهمی از نام و نشان و آدرس ندارند.
با اینکه بهار است و همه جای شهر سرسبز و زییاست، اما بهار در این مناطق از شهر هیچ جلوهای ندارد، بوی تعفن فاضلاب نخستین موضوعی است که به مهمانان جدید و نا آشنای منطقه خوشامد میگویند.
اهالی محله چشم به ما دوختهاند و کنجکاوند که بدانند از کجا و برای چه آمدهایم؟ پیرزنی با زانوهای لرزان، پیرمردی که در لابهلای بوی تعفن فاضلاب ها زندگی میکند. فصل بهار با تمام مهربانیها و جذابیتهایش برای اینجا و مردم این منطقه بیمعنی است. منطقه آنقدر زشت و کثیف است که گویی همه زیبایی بهار را در خود بلعیده چرا فاقد فضای سبز ، آسفالت و فاضلاب و پارک محله ای است .
اینجا جایی است که روزانه هزاران نفر از جلوی آن گذر میکنند. اما جرأت ورود به آنجا را ندارند، ساکنان این محله برایشان غریبه هستند، همانها که ظهر، زیر آفتاب، جلوی در خانههایشان زیرانداز انداخته و همه چیز را میپایند، اینجا جایی است که کارشناسان شهرداری و بهداشت سالی یک بار هم آن طرفها پیدایشان نمیشود، اصلا گویی اینجا جزو شهر اهواز نیست.
اینجا دور نیست، خیلی نزدیک است، مهدیس محلی است که شاید بارها مسؤولان از کنار آن میگذرند؛ اما با همان ماشینهای مدل بالای خود هم سری به آن نمیزنند، بله اینجا خیلی دور است، دور از امکانات، لب خط که نه، ته خط است، با اینکه جایی، خیابانی، منطقهای در دل اهواز است اما به هیچ وجه شبیه شهر نیست!
نمیدانم اینجا جزو کدام یک از مناطق شهری است که شهرداری کمترین توجهی هم به این محله ندارد، ، تل زباله ته هر کوچه، دیگر بخشی از هویت نداشته آن شده است. مشکلات محله اینقدر زیاد است که گویی بیماری لاعلاج گرفته است و دیگر درمانی برای آن نیست، ساکنان این محله با همین نخاله ها و زباله ها و بوی تعفن آن، با انواع بیماریهای ویروسی و انگلی، با شپشها و عفونتها ... صبح را شب و شب را صبح میکنند.
رنگ آب جوی به سبزی میزند، موش و قورباغه حیوانات موزی بیرون توی کوچه و کنار گودال نه چندان بزرگی که برایشان حکم برکه را دارد، برای خود جولان میدهند، آنها هم میدانند که اینجا کسی به کاری به کارشان ندارد.
باید گفت تعریف کلانشهر برای اهواز با کلانشهرهای دیگر کشور تفاوت دارد، اهواز از تمامی شاخصه های کلانشهر فقط مولفه جمعیت را یدک می کشد. محله هایی در دل این کلانشهر وجود دارد که سال هاست از رنج بی توجهی مسئولان مربوطه به مخروبه هایی تبدیل شده اند . محل زندگی شان تنها چند دقیقه با مرکز شهر فاصله دارد، دنیایشان اما فرسنگ ها .
محله مهدیس و اسلام آباد را میتوان جزو محله های فراموششده کلانشهر اهواز نامید؛ منطقهای که پازل گمشدهاش ارائه خدمات شهری به ساکنان آن است. متأسفانه در کوی مهدیس و اسلام آباد خبری از یک فاضلاب خوب، آسفالت کوچهها ، فضای سبز و ... نیست .
هشتم مهرماه سال گذشته استاندار خوزستان در حالی که منصور کتانباف شهردار کلانشهر اهواز ، محمد جعفر فلسفی رییس شورای اسلامی کلانشهر اهواز و اعضای شورای شهر ، فردوس کریمی مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب اهواز ، مهندس پورسلان مدیرکل راه و شهرسازی خوزستان ، مهندس فرامند هاشمی زاده معاون امور عمرانی استانداری خوزستان ، مهندس صدیقی مدیرکل امور شهری و شوراهای استانداری خوزستان، و جمعی دیگر از مدیران و مشاورین وی را همراهی می کردند از کوی مهدیس اهواز بازدید و در دیدار با اهالی منطقه از نزدیک در جریان مشکلات و معضلات شهری این منطقه قرار گرفت.
استاندار خوزستان در این بازدید با تاکید بر این نکته که کوی مهدیس در تقسیمات کشوری در محدوده کلانشهر اهواز قرار دارد و شهرداری کلانشهر اهواز باید به ساکنان این منطقه مانند مناطق دیگر خدمات رسانی کند گفت: زمانی که شهرداری اهواز برای ساخت و ساز این منطقه از ساکنان آن عوارض دریافت می کند باید خود را موظف به ارائه خدمات شهری و عمومی نیز بداند.
نماینده عالی دولت در استان خوزستان گفت: تمامی منطقه کوی مهدیس جزو محدوده کلانشهر اهواز است. شهرداری اهواز موظف به ارائه خدمات است. شهرداری کوت عبدالله در این زمینه مسئولیت و تعهدی ندارد.
دکتر شریعتی گفت: شهرداری اهواز متولی ارائه خدمات به کوی مهدیس است. استاندار خوزستان با تاکید بر این نکته که کوی مهدیس در تقسیمات کشوری در محدوده کلانشهر اهواز قرار دارد و شهرداری کلانشهر اهواز باید به ساکنان این منطقه مانند مناطق دیگر خدمات رسانی کند گفت: زمانی که شهرداری اهواز برای ساخت و ساز این منطقه از ساکنان آن عوارض دریافت می کند باید خود را موظف به ارائه خدمات شهری و عمومی نیز بداند.
استاندار خوزستان گفت : منطقه مهدیس جزو مناطقی است که با پروانه ساخت اقدام به ساخت و ساز کرده و می بایست کلیه خدمات رفاهی به ساکنان آن تعلق گیرد.
استاندار خوزستان همچنین به ضرورت تعیین تکلیف کاربری زمین های بلااستفاده کوی مهدیس تاکید کرد. وی خواستار اعلام نیاز دستگاه های اجرایی استان متناسب با نیازمندی های منطقه مهدیس در جهت احداث و توسعه اماکن آموزشی ، فرهنگی ، اجتماعی و ورزشی شد.
چند روز پیش شاهد افتتاح دو پروژه در منطقه کیانشهر اهواز بودیم، پروژههایی که نیاز یک شهر است اما ضرورت آن زمانی احساس میشود که در هیچ محله و منطقهای ساکنان آن با کمبودهایی چون عدم آسفالت خیابانها و معابر، وجود نخالههای ساختمانی و زباله در خیابانها و مشکلاتی اینچنینی مواجه نباشند.
در ابتدای بازدید خبرنگاران و عکاسان از منطقه اسلام آباد و مهدیس در جنوب شرق کلانشهر اهواز به منظره زننده و زشت فاضلابهای بالا آمده و سریز آن در خیابان ها و معابر برخورد کردیم که به تابلوی بلند ناکارآمدی و بی تدبیری دستگاه های متولی خدمات شهری از جمله شهرداری تبدیل شده است.
خیابان 13 شرقی اسلام آباد اولین توقف خبرنگاران است، خیابانی که بوی تعفن فاضلاب سرازیر شده تمام آن را فراگرفته و آسایش را از مردم این منطقه سلب کرده است. خبرنگاران با رفتن در میان مردم منطقه مشکلات را از زبان خودشان جویا شدند.
جاسم باوی از اهالی محله اسلام آباد در جمع خبرنگاران به مشکلات این منطقه اشاره و با انتقاد از نبود آسفالت در خیابان ها این محله گفت: در این منطقه شهروندان از حداقل امکانات برخوردار نیستند. مردم حتی از خط اتوبوسرانی و دیگر خدمات شهری محروم هستند. ساخت مدرسه، فضای سبز، دفع بهداشتی فاضلاب و بهبود روشنایی معابر از نیازهای ساکنین منطقه اسلام آباد و مهدیس می باشد، اسلام آباد قدمت 50ساله دارد ولی خدمات شهری آن نزدیک به صفر است. منطقه اسلام آباد 50 شهید را تقدیم انقلاب اسلامی کرده است.
وی به نبود عدالت در توزیع خدمات شهری اشاره کرد و گفت: منطقه کیانشهر اهواز که قدمت آن کمتر از 10 سال است و با وجود تراکم کم جمعیت از بالاترین خدمات شهری برخوردار بوده اما منطقه مهدیس از این امکانات محروم است. تاکنون صدای ما به گوش مسئولین نرسیده است و کمترین توجه را از سوی مسئولین نداشته ایم، از مسئولین انتظار داریم به داد این مردم محروم برسند.
این شهروند به وجود برخی از بیماری ها بر اثر فاضلاب و آلودگی آب شرب منطقه اشاره کرد و گفت: چرا مرکز بهداشت و اداره فاضلاب اقدامی نمی کنند؟ بر اثر سرریز فاضلاب وجود برخی بیماری ها در میان مردم منطقه مشاهده شده است،ما چه گناهی کرده ایم که در این نقطه از شهر ساکن هستیم؟
خانم موسوی از دیگر ساکنین منطقه اسلام آباد به نبود امکانات شهری در منطقه اشاره کرد و بیان داشت: فرزندان ما حتی از یک واحد آموزشی دولتی در منطقه اسلام آباد محروم هستند. این منطقه فاقد یک بازارچه هست. همچنین زنان و کودکان به علت تاریکی معابر و نبود سیستم روشنایی امکان خارج شدن از منازل را ندارند.
این شهروند اهوازی با انتقاد از کمبود سرانه فضای سبز شهری، پارکها و بوستانهای محلهای گفت: خانواده های ساکن در این منطقه از چنین امکاناتی محروم هستند. برخی کوچهها آسفالت نیستند و بچههای ما از نبود بهداشت اذیت میشوند این بچه ها را با وجود آلودگی و بوی نامتبوع فاضلاب خیابان ها نمی توانیم به بیرون از منزل بیاوریم. چرا مسئولان هیچ کاری برای بهبود شرایط زندگی ما انجام نمی دهند؟
مغازه دار این منطقه گفت: بیش از 10 سال است که ساکنین این منطقه با چنین مشکلاتی دست و پنجه نرم می کنند، گزارش های بسیاری از این منطقه گرفته شده است ولی فایده ای نداشته است.
وی معضل فاضلاب را اصلی ترین مشکل مردم این منطقه دانست و اظهار داشت: در این شرایط حتی نمی توانیم تنفس کنیم زندگی روزمره ما مختل شده است. بوی متعفن و زننده فاضلاب بخصوص در بعدازظهر و شب ها باعث شده تا کودکان نتوانند در خیابان ها بازی کنند. اکثر این بچه ها به علت خوردن آب ناسالم دچار شکم درد هستند.
آقای مقدم از ساکنین خیابان 13 شرقی منطقه اسلام آباد به خبرنگارانمی گوید: نامه های زیادی به شهردار ارسال کردیم ولی هیچ توجهی نشده است و اقدام از سوی شهرداری صورت نگرفته است. من با هزینه شخصی خودم بر روی نخاله های رها شده در این منطقه خاکریزی کردم.
وی با بیان اینکه انواع جانوران موذی در این منطقه وجود دارد گفت: به علت آلودگی های فراوان و وجود فاضلاب سرازیر شده جانوران موذی و خطرناکی در منطقه وجود دارد.متأسفانه شرایط زندگی برای ما سخت است.
امیر کاظمی از شهروندان کوی مهدیس نیز می گوید: حدود پنج سال است که در مهدیس ساکن هستیم در این مدت بارها مسئولین وعده آسفالت خیابان ها را داده اند اما هیچ کدام عملی نشده است، عوارض و مالیات را پرداخت کردیم، انتظار دریافت خدمات داریم، اما به نظر میرسد تعادل و توازن مطلوب و منطقی میان این دو موضوع وجود ندارد و باید راهکارهایی برای چنین محدودیتهایی اندیشیده شود.
وی افزود: در حالی که مردم توانایی پرداخت عوارض فاضلاب را ندارند ولی این عوارض را پرداخت کرده اند اما تا کنون هیچ اقدامی از سوی شرکت آب و فاضلاب صورت نگرفته است. بهداشت محیط در منطقه کوی مهدیس وجود ندارد.
این شهروند ساکن مهدیس ادامه داد: بیشتر کوچهها آسفالت نیستند و بچههای ما از نبود بهداشت اذیت میشوند. به نظافت محله رسیدگی نمیشود. فاضلاب همیشه بالا میزند و کودکان در خطر ابتلا به بیماری هستند.
وی با بیان اینکه نخاله های ساختمانی در این منطقه وجود دارد گفت: این منطقه مانند بیابان است و شهرداری در خصوص جمع آوری نخاله های ساختمانی در این منطقه که سکونت گاه محسوب می شود هیچ گونه اقدامی انجام نداده است.
سعید سلامات دیگر شهروند ساکن کوی مهدیس به خبرنگاران گفت: در این منطقه حتی از داشتن ابتدایی ترین امکانات خدماتی رفاهی محروم هستیم، گاز کشی انجام نشده است.بارها به شرکت آب و فاضلاب اهواز مراجعه کرده ام اما خبری از سیستم فاضلاب نیست. اینجا فاضلاب به شکل سنتی دفع می شود.
علی عفراوی یکی از فروشندگان مستقر در مهدیس به معضل رفت و آمد ساکنان منطقه اشاره کرد و یادآور شد: محرومیت از ابتدایی ترین امکانات سبب می شود تا برای رفع نیازهای روزمره به سایر مناطق شهر مراجعه کنیم اما با وجود خیابان های خاکی و کمبود تاکسی این امر به سختی رخ می دهد.
عفراوی با ابراز نگرانی از ادامه این شرایط در فصل بارش باران گفت: با کوچک ترین بارش باران، سیلی از زباله ها و نخاله های رها شده در منطقه به راه می افتد و رها کردن این حجم از زباله در منطقه ای که چندهزار نفر زندگی می کنند اقدام شایسته ای نیست.
وی ادامه می دهد : کوی مهدیس در جنوب شهر اهواز واقع شده و دارای قدمتی بیش از 15 سال است و به جرات میتوان گفت ساکنان خود را با کوچههای خاکی و تلهای عظیم نخالههای ساختمانی عادت داده است.
این در حالی است که هر روز شاهد افتتاح پروژه در منطقه کیانشهر اهواز هستیم، پروژههایی که نیاز یک شهر است اما ضرورت آن زمانی احساس میشود که در هیچ محله و منطقهای ساکنان آن با کمبودهایی چون عدم آسفالت خیابانها و معابر، وجود نخالههای ساختمانی و زباله در خیابانها و مشکلاتی اینچنینی مواجه نباشند.
یکی دیگر از ساکنان مهدیس گفت: رفت و آمد خودروهای سنگین در این محله زیاد است و با عبور هر خودرو تا چند دقیقه گرد و خاک در فضا معلق است، بیشتر افرادی که در این محله ساکن هستند دارای درآمد زیر متوسط هستند و این منصفانه نیست که در این شرایط زندگی کنند.
احمد.ش یکی از نخستین ساکنان کوی مهدیس است و گلایه خود را اینگونه بیان کرد: شهرداری اهواز به جای آسفالت مجدد بعضی از محلات میتواند خیابانهای خاکی اینجا را آسفالت کند این حق طبیعی ما است، مگر ساکنان این محله چه گناهی کردهاند که در این منطقه زندگی میکنند؟ زمستان از گل و لای و تابستان از گرد و خاک در امان نیستیم.
عبدالله.خ یکی از ساکنان کوی مهدیس در این باره اظهار کرد: انبوه نخالههای ساختمانی در معابر و خیابانهای کوی مهدیس به دغدغه ساکنان این منطقه تبدیل شده است.
وی افزود: ما روزانه شاهد هستیم که کامیونها به اینجا میآیند و نخالهها را در خیابانها رها میکنند و زمانی که با اعتراض مردم مواجه میشوند میگویند شهرداری به ما اجازه داده است!
این شهروند اهوازی ادامه داد: ساکنان کوی مهدیس امکانات رفاهی مانند پارک، مرکز خرید و فضای سبز نمیخواهند، حداقل خواسته ما این است که اجازه دهید از محلهای پاکیزه برخوردار باشیم.
مردم کوی مهدیس بعد از 20 سال تا حدودی به این چهره محله عادت کردهاند اما این یک عادت ناصواب است که باعث شده مسئولان و متولیان بدون توجه به این آشفتگی و بینظمی سر در لاک خود مشغول خدمت باشند! و این مسائل بر کوچههای این محله باقی بماند.
آیا عمران شهری، مبلمان و زیباسازی شهر فقط منحصر به کیانشهر است؟ آیا باید تنها به محلاتی که در بالای شهر قرار دارند رسیدگی کرد؟!
بلوارها و میدانهایی در منطقه کیانشهر ساخته میشود که سکنهای ندارد، خیابانهایی آسفالت شده برای زمینهای ساخته نشده و خالی از سکنه! آیا کوچهها و محلات پایین شهر جزو این شهر نیستند ...
امید است مسؤولان و دستگاههای اجرایی توجه ویژهای به این منطقه داشته باشند قبل از اینکه تمام خانوادههای مظلوم این منطقه متأثر از آسیبهای اجتماعی فراوان شوند.